Inhalige koopjesjagers

Een foutje van 10 miljoen euro. Het zou je maar overkomen…
Nou ja, in het geval van Leen Bakker is het werkelijkheid. Weten jullie nog? Die hoogslapers die voor een prikkie op de webshop werden aangeboden.
Dat geintje kan ze (flink) duur komen te staan. Als het aan de ‘gedupeerden’ ligt dan.

De aanbieding is mij destijds ook niet ontgaan. Ik heb er alleen geen gebruik van gemaakt, want: A. ik had geen hoogslaper nodig. B. ik vind hoogslapers sowieso een ruk idee voor mijn lichtelijk, hyperactieve, klimgeiten van een kinderen en C. ik wist heel goed dat deze aanbieding viel onder de noemer; veel te mooi om waar te zijn.

Ik kan me dan ook niet voorstellen dat er duizenden mensen zijn die oprecht geloven in het feit dat een bed van ongeveer 300 euro, afgeprijsd zou kunnen worden naar twee tientjes. Zeker niet nadat ik heb gezien hoe de advertentie werd gedeeld, inclusief tekst en uitleg dat Leen Bakker een ‘foutje’ had gemaakt op de website en we daar met zijn allen eens flink misbruik van konden maken.

Oké… Er zullen wellicht een handjevol mensen zijn die dit oprecht zagen als een knallende aanbieding en niet geschoten is ALTIJD mis. Helemaal waar, maar dat je nadien nog het lef hebt om te doen alsof je geen benul had dat het een foutje betrof en zelfs naar de rechter stapt om je ‘gelijk’ te halen onder het mom van:
“Mijn denkbeeldige kind is helemaal kapot van het feit dat zijn nieuwe bedje niet binnenkomt”(Oftewel: “Ik baal als een stekkerdoos dat ik dit meubelstuk van twee tientjes, niet voor het tiendubbele op Marktplaats kan zetten).”…

Dan val je wat mij betreft onder het slag mensen wat op de huishoudbeurs 90-jarige omaatjes tackelt om een gratis bitterbal te scoren. Samen met de types die zes keer langs het schaaltje ‘proefkaas’ in de supermarkt struinen om niet één, maar een handvol blokjes in de porum te proppen.

Mijn moeder had vroeger een naam voor dit gedrag, maar koopjesjagen was er géén van.
Ik denk persoonlijk eerder aan: inhalig, hebberig, asociaal, hondsbrutaal, een kets voor je reet en heel erg snel naar je kamer om na te denken over kindertjes die niets anders om op te slapen hebben dan een kartonnen doos!

O ja… en vergeet vooral niet om je heel erg diep te gaan schamen dat je jezelf in dit geval ‘gedupeerd’ durft te noemen.

Ik schaam me in ieder geval wel… Voor jullie! Bedankt!