Gesneuvelde idealen
Je leven riskeren om een veilig heenkomen te zoeken klinkt nogal paradoxaal. Toch komt dat veelvuldig voor. Mensen stappen met te veel zielen in een gammel vaartuig. Weg van de onzekerheid en de oorlog. Zo ver mogelijk weg van het geweld. Een onzekere toekomst tegemoet. Veel vlotten en rubberen bootjes halen de overkant niet. Mannen, vrouwen en kinderen verdrinken in de koude zee. Dan is er een categorie mensen die een tegenovergesteld beweging maakt. Dat is zo bijzonder dat er niet eens een antoniem bestaat voor vluchten. Ze wonen in een relatief veilig land en worden de oorlog ingezogen. Gedreven door een diepgewortelde haat die rationeel denken vertroebelt en de weg voor het nemen van weloverwogen besluiten barricadeert.
In 2013 vertrekt een Nederlandse vrouw naar Syrië, naar haar Belgische strijder. Ze krijgt van hem een zoon in het kalifaat. Een aantal jaren later is de ‘hoofdstad’ van het IS-kalifaat bijna veroverd door Koerdische en Arabische strijders. De zwangere jihadiste verblijft nu met haar jonge kind in een vluchtelingekamp in de buurt van de Syrische stad Raqqua. De vrouw woont niet graag in Nederland waar de mensen als een robot leven. Individuen die vroeg opstaan, naar het werk vertrekken, thuis komen en naar bed gaan. Dat is in Syrië veel beter geregeld. Zeker als je de dagen in een vluchtelingenkamp slijt waar je op een matras op de grond moet slapen, ziektes rondwaren en de winter in aantocht is. Het dragen van een nikan levert een essentiële bijdrage aan het levensgeluk van de vrouw. Dat is in Nederland nogal ongebruikelijk waardoor mensen je aanstaren. Genoeg reden om in Syrië te blijven, zou je denken. Niets is minder waar.
Ondanks al die vreselijke ontberingen in Nederland wil de moslima graag terug voor de toekomst van de kinderen. Berouw komt na de zonde. Dat gaat echter niet zo makkelijk. Nederland staat op het punt om vetrokken jihadisten niet te helpen. Dat is geen onredelijk standpunt. Ze zijn immers uit vrije wil vertrokken. Geen uitbundig feest, vlaggen, toeters en bellen bij een eventuele terugkeer. Een vervolging voor het aansluiten bij een terroristische organisatie is het wrange perspectief. Weg zijn de mooie vooruitzichten op een mooi leven, weg zijn de idealen. Allemaal verdwenen in vlaag van verstandsverbijstering. Wie zijn billen brand moet op de blaren zitten.