Geluksmoment

Goedemorgen. Denken we allemaal tegenwoordig. Maar is het wel een goedemorgen? Althans je stapt je bed uit en voelt je alsof er een bulldozer over je heen is gereden. Spierpijn, pijnlijke keel en een verstopte neus. Goedemorgen? Nee, hoe zullen we het dan noemen? Daar gaan we dan, het vaste ritme, wakker worden, je springt onder de douche en daarna in je kleding. Je probeert je gezicht te fatsoeneren en hopla, je bent klaar voor de dag. Beetje wakker worden met je favoriete Spotify playlist, terwijl je naar het station rijdt in een warme auto. Dan je standaard ritueel voor je de trein binnen stapt, namelijk met de Metro in je hand. En dan komt het moment dat de trein daar aan komt rijden, mensen gaan massaal aan de rand van het perron staan. Daar sta je dan, te wachten voor de deur met hijgende mensen in je nek. En dan elke keer denk ik weer terug aan een column die ik eerder heb gelezen: waarom kunnen we niet gewoon ‘Goedemorgen’ zeggen tegen de mensen die uit de trein stappen, hoe leuk zou dat je ochtend, middag of avond maken?! Ah fijn, zitten we dan in de trein. Nog steeds met dat niet fijne gevoel dat je zo’n spierpijn hebt, je neus verstopt zit en je keel zeer doet, een overvolle coupé en mensen die toch weer in slaap vallen (8 uur slaap hebben we nodig toch?). Het is elke keer zo leuk als de conducteur omroept als we bijna op plek van bestemming zijn: de verschillende stemmen, dialecten en personen. Het moment van genieten komt. Daar loop ik dan op Utrecht Centraal en kijk wat rond, zie alle mensen om mij heen lopen, zoveel verschillende mensen. Stap de Starbucks binnen en bestel een welbekende Grande cappuccino. En belandt uiteindelijk met de lang verlangende Grande cappuccino en zelfs mijn naam daarop correct geschreven in de bus en denk dan bij mijzelf: ‘Wat kan iets kleins in deze ochtend, je dag toch zo goed maken’. Want oprecht, de meeste kleine dingen die je meemaakt zorgen voor dat ene geluksmoment, wat jou dag kan maken. Geniet!