Cleansing

Het is voor mijn gevoel al bijna herfstvakantie, maar ik heb nog steeds enorme moeite met opstarten na de zomervakantie. Okay, ik onderneem veel activiteiten naast mijn fulltime baan, maar normaal gezien is dat nooit een probleem. Allerlei excuses, uitstelgedrag en gedagdroom belemmeren een in mijn ogen productieve week. Ik ga soms zelfs ons huis extra schoonmaken, en dat is bijzonder…. Tijdens zo’n dagdroomsessie realiseerde ik me dat ik deze zomer eigenlijk helemaal niet gezwommen heb. Onze vakantie naar Stockholm leende zich niet om de snorkelsets in te pakken, en hiervoor en hierna kwam het er op een of andere manier niet van om tijdens mooie dagen in Nederland achter in de file naar de kust aan te sluiten. Zou dit de reden zijn dat ik maar niet opgestart kom? Ik weet niet hoe vaak jullie zwemmen in een jaar, maar ik vind het best een soort van ritueel. Gedoe met een bikini uitzoeken, fronsend in de spiegel kijken, het uiteindelijk maar loslaten, en de reepjes stof in de te volle koffer proppen voor wat betreft de psychische handelingen. Maar ik denk dat het vooral de fysieke ceremonie is. Die eerste aarzelende stappen waarbij je lucht voelt verplaatsen op stukken huid die normaal gezien nooit direct in aanraking komen met de weldadige elementen van de natuur. Je bindweefsel schrikt zich een hoedje en reageert door zich lichtjes aan te spannen. In de goede richting op dat moment. Opwaarts. Je voetzolen die niet gewend zijn om op brandend zand te lopen. Knisperende steenkooltjes met de onzichtbare grootte van atomen die met iedere stap duizenden nog niet ontdekte drukpunten in 1 keer activeren. Etherisch witte UVB en UVA stralen die proberen de naad van je fontanel door te dringen. Ze vullen het doorzichtige, lege vlieszakje dat zich uitstrekt van mijn kruin tot diep onder mijn voorhoofd met een vol, aangenaam vreemd en warm licht. Het wekige vlees met zitgaten (wat wij heel interessant cellullite noemen, want dat klinkt niet zo erg) trilt zich, gestuurd door een gevuld licht hoofd, over een brandend pad naar de verlossing van de cooldown voor de hersenen. En als je geluk hebt, en er staat een kleine zandstralende bries, word je tijdens deze tocht ook nog eens verlost van de inkttoner-pokken die zich in de loop van het jaar hebben vastgezet. En dan eindelijk, na deze pelgrimstocht die eindeloos leeg en lang lijkt, het moment van de verlossing. HARD RETURN.
Ja definitief. Dit is de reden dat ik maar niet opgestart kom. Ik ben dit jaar niet gecleansed.