Chaos in De Nieuwe Wildernis

Een van de mooiste septemberdoortrekkers is de Visarend. Maar ik hem ‘m niet gezien toen ik vanavond nog even naar de Oostvaardersplassen fietste. Mijn visarendbestelling was blijkbaar niet helemaal goed doorgekomen. Het blijft wel een wildernis, daar krijg je het allemaal niet op een presenteerblaadje. De wat trouwere Oostvaardersplassenbewoners waren er wel, en dan heb ik het over de complete ganzenfamilie (Kol, Brand, Grauwe, Nijl, Canadese) en de bekende roofvogels: Zeearend (met drie man sterk), Bruine kiekendief, Slechtvalk, Boomvalk, Havik en Buizerd.

Het was heerlijk rustig, ik was helemaal alleen. Het enige wat ik hoorde was het rustige gebrabbel van de boerenzwaluwen die vrolijk ronddwarrelden en het riet dat op de achtergrond meeritselde in de wind.
Verder niks. Ssssst.
Totdat er een boswachter met z’n terreinauto voor mijn neus stopte en de motor uitzette, daarmee aangevend dat dit een praatje ging worden.
‘Zo, ligt het er allemaal een beetje goed bij?’
‘Zeker, het is een mooie avond met die zon erbij,’ zei ik.
‘Ja nou! En wat vind jij er nou van?’
‘Ik vind het prachtig!’
‘Maar ik bedoel dat er altijd zo’n discussie is over het beheer van het gebied. Nu ook weer hè, met die grote grazers, nu de provincie erover gaat. En die commissie die nu onderzoek doet. Ja, je weet vantevoren dat dat geen inhoudelijke uitkomst wordt die met de natuur te maken heeft. Het blijft toch politiek, nu ook met het CDA erbij, dan komt er toch iets uit wat die partijen politiek goed uitkomt, en waar je het dan mee moet doen, zij gaan er over en dat is het dan, nou goed, ik ben zelf niet zo’n prater, en ik bemoei me er verder niet mee, maar wat er uit gaat komen, daarvan weet je toch niet zeker hoe het daarna verder gaat en of het werkt of niet, we weten een ding zeker: we worden een keer geboren en we gaan een keer dood. Man, wat een chaos. Maar goed, we gaan het zien. Zeg, een prettige avond nog!’
En weg was-ie.

Even later hoorde ik de zwaluwen en het riet weer. Verder niks. Sssst.