Zilveren druppels

De tranen lopen als zilveren druppels langs haar wangen. Ik ontmoet haar in haar kleine, maar zonnige portiekwoning. Het is schoon en opgeruimd. Let maar niet op de troep zegt ze. Welke troep zeg ik. Ik mag op de bank zitten. Haar jongste kind ligt in de box te slapen. Ze begint te vertellen zonder dat ik vragen stel. Als een waterval stort ze haar zorgen en frustraties voor me neer. Ze vertelt over vroeger. Over nu. Over de toekomst die ze zorgelijk vindt. Ze heeft vier kinderen. Ze staat er alleen voor. Schulden heeft ze ook. De grootste bij de belastingdienst. Ze willen dat ik €1500,- per maand betaal. Als aflossing. Dat kan toch niet? Dan kan ik geen eten meer kopen. Ze wil een goede moeder zijn. Er zijn voor haar kinderen. Ze is op zegt ze. Gelukkig kan ze af en toe steunen op haar tante. Die woont in de buurt. Voor als ze naar de huisarts of het ziekenhuis moet. Zelf moet ze geopereerd worden. Aan haar voeten. Dat stelt ze uit anders lukt het niet meer. Haar zieke moeder woont ook in de buurt. Daar zorgt ze voor. Ze vertelt over haar kinderen. De jongste heeft chronische oorontstekingen. De oudste sleept met zijn been. Ze maakt zich het meest zorgen over haar derde kind. Slechthorend en een leerachterstand. Aan bijna alle wanden in de woonkamer hangen de foto’s van haar kinderen. Van haar overleden vader. Van haar overleden oma. Ze heeft geen afscheid kunnen nemen. Het doet haar nog steeds verdriet. Ook 15 jaar later. Ze heeft ook last van de buren. Deze hadden een melding gedaan bij Veilig Thuis toen ze kwam klagen. Sindsdien is ze voorzichtig met hulpverlening. Bang dat mensen vinden dat ze het niet goed doet. Dat haar kinderen worden weggenomen. De tranen stromen. OK zeg ik. Je bent afgekickt van je verslaving, zorgt er voor dat je kinderen schoon, met een volle buik en op tijd op school aankomen. Je zorgt voor je zieke moeder. Je schakelt de hulp in van je tante. Je maakt afspraken met schuldeisers. Je maakt afspraken met school, huisarts, ziekenhuizen, logopedie, sportclubjes. Je zorgt dat je huis schoon en opgeruimd is én je zorgt voor een voedzame maaltijd elke avond. Hoe krijg je dat voor elkaar? Het is stil. Ik hoor de wandklok tikken in de keuken. Weet ik niet zegt ze. Gewoon. Ik wil een goede moeder zijn. Mijn kinderen moeten het goed hebben. Beter dan ik het had vroeger. Deze kinderen kunnen zich geen betere moeder wensen zeg ik. Ze kijkt me aan. Haar ogen nat van de tranen. De zon breekt door op haar gezicht. Ze lacht. Dank je zegt ze.