Texel utopia voor vogelaars
Afgelopen week keek ik een uitzending van zomergasten terug. Ik zag de zomergast Glenn Helberg een dansje maken met Janine Abbring. Zij dansten op “what a wonderful world”. Gezongen door Louis Armstrong.
Gek. Maar ik denk dan gelijk aan de oude bierreclame van Heineken. Met dat groene maanmannetje en zijn vrouw, die keken naar de opkomst van een bierviltje.
Ik ga naar Texel om de verschillende natuurgebieden te zien. En ik wil de bierbrouwerij bezoeken. Langs de ketels lopen, waarin de mout ontkiemt. Met het topje van mijn wijsvinger het bier proeven.
Ik wil naar waddenvogels kijken. In de schorren en in Utopia. Dan achter een groepje packbackers de brouwerij binnenlopen. En verrast worden. Ik wil geleid worden langs de ketels vol met mout en hop. Net als bij een wasstraat voor auto’s. De gids horen vertellen over enzymen en suikers die veranderen in bier met alcohol. Als water in wijn. Na drie kwartier gewassen, geborsteld en afgespoeld te worden. Klaar om mijn weg over het eiland te vervolgen.
Bij strandpaal 12 te belanden. Bij het palviljoen een skumkoppe bestellen en mijmeren over een heerlijk zonnetje. Ik wil fietsen en ronddwalen. In gebieden komen, die roze gekleurd zijn als de kleur van flamingo’s. Door een verrekijker turen. Vogels spotten, die ik niet eerder gezien heb.Utopia bezoeken. De plek die dient als een safe haven voor vogels op drift. Vogels die vanwege de klimaatsverandering moeten vluchten voor de toegenomen zeespiegel. Dan realiseer ik mij dat de opwarming voor mij als toerist heel dichtbij is. Dat beklemt. Doe ik te weinig om de opwarming te stoppen ? En wat kunnen wij als mensen ?
Ik kom naar Texel voor de rust. De rust die ik zo verdiend heb. Maar nu overheerst het schuldgevoel. Doe ik te weinig ? Ik neem een slok bier.
En ik denk : het is niet zo slecht gesteld met de wereld. Kijk eens naar al de initiatieven om de wereld schoner te maken. Zoals het plan van Boyan Slat om de oceanen van al het dwarrelend plastic te verlossen. Of luister eens naar Robbert Dijkgraaf. De positivo van DWDD, die gelooft in de Mind of the universe, dat één van ons met een oplossing zal komen. Voor de problemen die wij nu hebben.Dus ook voor het probleem van de opwarming van de aarde.
Ik neem een slokje en krijg zin in mijn vakantie en neurie : I see trees of green, red roses too…..I see them bloom for me and you .And I think to myself what a wonderful world.