De Gouden Formatiekooi

Om de stilte in mezelf op te vullen, heb ik altijd weer nieuwe dingen nodig om te volgen. Zo had je tien jaar geleden het televisieprogramma ‘De Gouden Kooi’, in de volksmond ‘de treitervilla van John de Mol’ genoemd. De formule was simpel: een stuk of tien mensen in een kapitale villa en de kandidaat die alle anderen wegpestte, won het huis.

Ik heb ooit ‘de Walging’ van Sartre gelezen, maar dat haalde het qua existentialistische leegte niet bij de Gouden Kooi. Of ‘Reis naar einde van de Nacht’ van Céline, ook geen feestje, met beschrijvingen van soldaten die in de loopgraven van de Eerste Wereldoorlog volledig uit elkaar spatten na inkomend granaatvuur. Maar het was lang niet zo huiveringwekkend als de moddervette Terror Jaap die, met z’n drie onderkinnen steunend op z’n handpalm, mismoedig voor zich uit zat te staren terwijl hij werd uitgescholden door een schoonmaakster.

“Vuil vies kolerejong, je moet je ogen uit je kop schamen, vierentwintig ben je en dan zo vies, vies dik”. De schoonmaakster was boos omdat Jaap de nacht ervoor in zijn eigen kots had liggen rollen, maar dat was natuurlijk geen reden om Jaap zo te kwetsen. In 2007 kon dat nog gewoon, toen was alles nog niet zo overgevoelig. Eigenlijk had de televisie opgeheven moeten worden na de Gouden Kooi; de zinloosheid van ons bestaan is nooit meer beter in beeld gebracht. Als er een dvd-box met alle afleveringen was, zou ik ‘m kopen. De existentialist John de Mol beviel mij wel.

Stilte, een verschrikking. En Mark Rutte maar trots zijn op de radiostilte die hij weet te bewaren tijdens de ellenlange formatie. Tot vandaag, want ik heb hier groot nieuws van de formatietafel: ChristenUnie-voorman Gert Jan Segers is naar eigen zeggen ‘volledig overtuigd geraakt van een voltooid leven’. Aanstaande woensdag zal hij daarom precies om één uur ‘s middags van het dak van het Amsterdamse Hilton springen, net als Herman Brood in 2001. Vanaf de stoep voor het hotel zal hij worden toegejuicht door ChristenUnie-collega Carola Schouten en de zes onderhandelaars van de andere partijen.

Informateur Zalm laat weten die middag andere verplichtingen te hebben, maar ook hij juicht de sprong in het diepe van Segers zeer toe. “Het zat een beetje vast, er was wantrouwen, gelukkig heeft Pechtold Gert Jan Segers weten te overtuigen van een voltooid leven”, zo laat de informateur weten. Tja, zo’n feest wordt het natuurlijk niet aanstaande woensdag. De politiek is een Gouden Kooi, maar helaas wel eentje met radiostilte.