De eendenkooi

Tijdens onze vakantie op Terschelling besloten we een eendenkooi te bezichtigen. We hadden geen idee wat er schuilging achter het minibosje daar midden in de polders. Maar ons driejarig dochtertje was dol op eendjes, dus leek het ons een leuk uitje. Eenmaal op de afgesproken plek werden we ontvangen door een boswachter van Staatsbosbeheer die ons zou rondleiden. We waren de enige deelnemers. Toen we de eendenkooi introkken begon de boswachter ons met groot enthousiasme van alles te vertellen over allerlei plantensoorten. "Kijk", begon hij, "Dit is duidelijk een wilgenroosje, daar naast de bastaardwederik, die u waarschijnlijk kent. En u ziet het, omdat het hier zo vochtig is groeit er overal engelwortel." Om niet direct onze onkunde op het gebied van de natuur te etaleren trokken we allebei een neutraal gezicht. We hadden echter geen idee hoe engelwortel en bastaardwederik eruit zagen en wisten niet waar we moesten kijken. Vervolgens wees de boswachter ons op het zeldzame sterrekroos in de sloot, de schapenzuursie en niet te vergeten het uitsluitend op dood vlierhout voorkomende Judasoor. "U ziet het nauwelijks, maar bij vochtig weer wordt het zwam zo groot als een oor!"

Na aanvankelijk instemmende hummen werden we allengs stiller en stiller. De door de boswachter veronderstelde voorkennis ontbrak volledig en deze rondleiding was slecht voor ons zelfvertrouwen. Toen de boswachter ons wees op het overvloedig aanwezige haagwind en mijn onbegrijpende blik opving, vertaalde hij het snel als ‘piespotje, zodat ik hem zou begrijpen. Het muntje viel niet. Ik kreeg ronduit argwaan toen hij vogeltjes voor boompiepers begon uit te maken. Hield deze man ons soms voor het lapje? Mensen die niets weten kun je immers van alles wijsmaken…

Eenmaal bij de eendenkooi zelf aangekomen bleek het te gaan om een ingenieus systeem van vangnetten. Daarin werden vroeger wilde eenden met behulp van tamme eenden gelokt, om vervolgens met omgedraaide nek in een spartelkuil te wachten om geconsumeerd te worden. Ik keek naar mijn dochter, die zo dol op eendjes was en wilde direct het hazenpad kiezen. We zaten duidelijk in de verkeerde film!