Zelfmoord ís gewoon niet zo’n gezellig onderwerp

Als iemand zegt dat ‘ie zelfmoord gaat plegen, doet ‘ie het toch niet.
‘Ze willen alleen maar aandacht’
en: ‘als je het er met iemand over hebt, breng je iemand op het idee het te gaan doen.

Tsja. Dat zijn dus fabels. Fabels rondom zelfmoord, zelfdoding, of zoals u het wilt: suïcide.

Mijn broertje sprak er wel eens over, dat deed hij voor aandacht. Vond ik. Ík begon al helemaal niet over het onderwerp. Ik had het liever over Ajax en Pec Zwolle met hem. En ik hoorde wel hoe moeilijk hij het had en ik zag wel dat hij niet voor zichzelf kon zorgen. Maar dat zou vast wel eens beter worden. Als hij nou maar eens de juiste hulp zou krijgen. Dán zou het wel goed komen.

Politie aan de deur. Huilende dochters. Hun oom, mijn broer had een einde aan zijn leven gemaakt. Dus toch. Dertig jaar is hij geworden.

Toen ik alleen bij zijn kist stond, vroeg ik hem of dit was wat hij wilde. Ik kreeg geen antwoord. Niet zo vreemd natuurlijk, want dat krijg je meestal niet als je tegen doden praat. Maar ik wist het antwoord wél: natuurlijk wilde hij dit niet. Niemand wil op z’n dertigste in een kist liggen. Dood.

Een einde aan zijn lijden, dat wilde hij wél. Hij leed aan psychische stoornissen, hij raakte in een depressie. Mijn moeder bezocht hem trouw. Maar stelde zij het hem: ‘de vraag van zijn leven’? Vast niet. En vroeg een hulpverlener hem of hij die plannen had? Geen idee. Inmiddels wordt er campagne gevoerd: ‘Stel de vraag van je leven’. Praten over zelfmoordgedachten zou levens kunnen redden. Het kan mensen in de hulpverlening krijgen. En zo kunnen ze weer grip krijgen op hun eigen leven. En vaak blijkt inderdaad: ze wilden niet dood. Ze wilden dat hun lijden zou stoppen. En wat zijn ze blij dat er ingegrepen werd en dat ze nu weer verder kunnen.

Zou het wat geholpen hebben als ik had gezegd: ‘Jos, wil je een einde aan je leven maken?’
Wat had ik met het antwoord gedaan? Had ik toch gedacht: hij wil aandacht? Of waren we in gesprek gekomen en was ik actiever op zoek naar hulp gegaan voor hem?

Ik weet het niet en zal het nooit weten ook.

Wat ik wel weet én doe: ik volg vanaf nu de adviezen op die ze o.a. bij 113 online (zelfmoordpreventie) geven. Praat over suïcide! Praat over depressie! Het is 2017. Hier ligt geen taboe meer op, toch?!

Mij zal me dit niet nog een keer gebeuren. Hoop ik

Jou toch ook niet?! Als jij denkt dat het nodig is, stel ‘m dan: Stel de vraag van je leven!