We hadden kleine Tijn allemaal een beetje nodig

“De aanleiding is een beetje triest”, zei Tijn zijn papa. “Tijn is zes jaar en in mei hebben we te horen gekregen dat hij ongeneeslijk ziek is.” Maar, voegt hij eraan toe: “Er zijn kinderen die de zes niet halen, hij heeft het in ieder geval mógen worden.” Tijn veroverde iedereens hart toen hij een half jaar geleden bij de brievenbus van het Glazen Huis verscheen. Kleine Tijn. Die wist dat het voor hemzelf al te laat was, maar toch alles op alles wilde zetten om anderen te helpen. Tijn hield van kleurtjes en lakte daarom nagels. Heel Nederland volgde.

In een wereld waar je constant wordt herinnerd aan mensen die anderen pijn doen, hadden we Tijn allemaal een beetje nodig. Rutte zei het al: “Hoe je onder de allermoeilijkste omstandigheden zo veel energie kunt losmaken bij zo veel mensen, dat vind ik heel bijzonder.” Tijn was ook heel bijzonder. Het jongetje dat geen toekomst had, streed zo hard om duizenden andere kinderen een toekomst te bieden. Het is hem nog gelukt ook. Voor zijn nagellakactie hadden veel mensen geen idee dat hersenstamkanker bestond.

Tijn had de superkracht om heel Nederland te verenigen. Zelfs Youp van ’t Hek en Wendy van Dijk. Dankzij hem kreeg zijn ziekte een gezicht, een reden dat mensen van de bank afkwamen en riepen: “Maar dit jongetje mag niet dood.” 6-jarige kindjes horen nog hun dromen waar te maken. Voor de eerste keer verliefd te worden. In ieder geval: hun ouders te overleven.

Een miljoen euro wilde kleine Tijn binnenhalen met zijn Lak door Tijn-actie. Gisteren gebeurde het. Nog geen 24 uur later sterft hij. Alsof hij heeft gedacht: mijn taak op aarde zit erop. De behandeling waar hij zo erg voor streed, komt naar Nederland. En terwijl we het eigenlijk al wisten, doet het feit dat het voor Tijn te laat is, niet minder pijn. Dag lieve, dappere Tijn. Miss Montreal snapte het ook: “Je bent een held, een jongen, een eeuwig mooi verhaal.”