Vliegenplaag

De vliegen in Tirol hebben een hekel aan me, nu weet ik het zeker! Na overdag de toerist uitgehangen te hebben tijdens onze vakantie zaten mijn vrouw en ik gezellig te eten. Het was heerlijk weer, we zaten op het terras van een restaurant in Brandenberg, vlakbij het appartement waar we verbleven. Nou ja, vlakbij … het is zeker drie kwartier tot een uur lopen, met steile beklimmingen c.q. afdalingen.

Enfin, we zaten dus te eten. Mijn vrouw had een heerlijke salade, ik had me aan een Bauernschmaus gewaagd, een lokale specialiteit. Het eten smaakte goed, het bier zo mogelijk nog beter na een dag vol inspanningen. Het eten stond nog niet op tafel, of ze vielen aan. Bijna nog vóórdat wij de gelegenheid hadden. Het ging om vliegen, niet één maar een hele bende. Eén grote, groene vlieg met een nijdige, dreigend klinkende zoem en een stuk of vier, vijf gewone zwarte vliegen, die vooral vervelend zoemden.

Voortdurend waren we tijdens het eten in gevecht met de vliegen. Met de ene hand ging snel een hap eten in onze mond, met de andere probeerden we de vliegen af te slaan.

Ging de ene vlieg op je arm of been zitten, en had je die net weggejaagd, ging een andere vlieg op ons eten zitten. Of op tafel, dreigend dicht bij ons bord. Het is alsof ze het erom deden, alsof ze samenwerkten om ons af te leiden zodat andere vliegen konden eten. In elk geval is het lastig om ontspannen te eten, als je voortdurend alert moet zijn.

Dat was nog niet het ergste. Wat mij ernstig doet vermoeden dat deze bende vliegen het uitsluitend op ons voorzien hadden, is dat de groep Duitsers die achter ons zaten weinig of geen last leken te hebben van de vliegen. De groep kwam na ons binnen, en kregen dus ook later hun eten. Nadat wij klaar waren en er bij ons niets meer te halen viel, zou je verwachten dat onze oosterburen vervolgens lastiggevallen zouden worden. Niets was minder waar!

Het is ook weer niet zo dat ik dat graag gehoopt had, omdat het Duitsers waren. De Tweede Wereldoorlog is al te lang geleden, met de kuilen die onze oosterbuurtjes op onze strandden graven valt het ook mee (en daar staan inkomsten tegenover) en wat het WK van 1974 betreft hebben we in 1988 al sportief wraak genomen. Je krijgt zo wel het idee dat de vliegen het alleen op ons gemunt hadden! En dat zou ik toch persoonlijk op kunnen vatten!

Ik doe het niet. Ik zal het niet persoonlijk opvatten. Ik heb desondanks van ons etentje genoten. En die vliegen? Die kunnen opvliegen!