Telefoongesprek in de trein

Schuin tegenover me gaat een meisje zitten dat nogal luidruchtig via haar iPhone oordopjes aan het telefoneren is met haar vriend. Ze praat zo hard en geïrriteerd dat ik zelfs met koptelefoon het hele gesprek prima kan volgen. Blijkbaar belde de jongen haar om te zeggen dat hij liever met z’n vrienden wilde gaan drinken die avond, in plaats van afspreken met haar. Dat vond zij natuurlijk niet tof. Helemaal niet omdat hij dit regelmatig bleek te doen. Ik was onder de indruk van de manier waarop ze het gesprek met hem aanging. Heel volwassen en zakelijk. Ondanks dat ze amper 21 geweest moet zijn. De arme jongen had geen schijn van kans.

‘Nee, ik vind je geen lul, ik vind dat je je gedraagt als een lul. Dat is heel iets anders.’

‘Weet je, als jij liever met Joris afspreekt, dan moet je dat gewoon tegen me zeggen. Dat vind ik helemaal niet erg. Ik vind het alleen niet kunnen dat je me afbelt als ik al naar jou onderweg ben.’

‘Nee joh, ga jij maar lekker bier drinken met je vrienden. Dan ga ik me gewoon de hele avond rot voelen.’

‘Nee, je moet het niet voor mij doen, je moet het doen omdat je het zelf wilt!’

‘Ik hou toch van je!’

‘Okee, ik ben er denk ik over een half uurtje!’

Mission accomplished! De toon van het gesprek veranderde en ze gingen het weer over koetjes en kalfjes hebben. Zij kraakte een blikje Red Bull open en nam een slok. Alsof het een overwinningsdrankje was.
Het is goed dat ze deze jongen zo onder de duim heeft. Aan de andere kant weet je dat hij het haar volgende week weer flikt. Dat soort kerels houdt niet van verplichtingen, willen gewoon doen waar ze zin in hebben, zonder rekening met een ander te houden. Dat stellen ze het liefst zo lang mogelijk uit. Daar gaan ze op de arbeidsmarkt nog heel veel last van krijgen. Gelukkig heeft hij haar nog. Totdat ze er klaar mee is en voor een jongen kiest die haar wel waardeert. Laten we voor hem hopen dat het nooit zover hoeft te komen.