Straatvechter met een hart van goud

Tim Koning 14 jul 2017

Tranen in mijn ogen. Kippenvel. Abdelhak Nouri, begenadigd talent van Ajax, zal nooit meer de oude worden. Nadat ‘Appie’ in elkaar zakte op trainingskamp in Oostenrijk en minutenlang gereanimeerd zou worden, werd vandaag duidelijk dat een groot deel van zijn hersenfuncties niet meer werkt. Voetballen zal hij nooit meer, maar belangrijker nog is of wij ooit weer kunnen genieten van hoe Appie was, vóór het noodlottige ongeval. Nouri groeide op in Amsterdam, waar hij zich tussen de flats in West kon onderscheiden als een zeer vaardige voetballer. Vanaf zijn zevende speelde hij in de rood-witte kleuren van Ajax, waar hij uitgroeide tot een clubicoon. Trainers, medespelers en verzorgers waren altijd te spreken over Appie. Aan de ene kant een jongen met een gouden hart, die alles kon flikken. Aan de andere kant een jongen met een grote bek, die niet met zich liet sollen. Nouri zei nog ‘u’ tegen journalisten wanneer hij antwoord gaf. Nouri is nooit vergeten dat hij uit een mindere buurt uit Amsterdam komt. En Nouri zit op voetbal omdat hij het een leuk spelletje vindt. In een interview gaf hij ooit aan dat hij zelfs op goal zou staan, als hij maar een kans kreeg in Ajax 1. Natuurlijk, met zijn 19 jaar, waren al veel talenten eerder doorgebroken. Op de een of andere manier moest hij lang wachten op zijn debuut voor Ajax. Dat het uiteindelijk mocht gebeuren, tegen Willem 2, maakte het voor hem en zijn familie extra speciaal. In de laatste minuten van diezelfde wedstrijd kreeg Nouri de bal, draaide weg van zijn tegenstander en werd gevloerd. Vrije trap. “Mag ik hem alsjeblieft nemen?” viel te lezen, toen hij zijn teamgenoot Lasse Schöne vertederend aansprak. Nouri’s droom ging in vervulling, en deed de Arena op haar grondvesten schudden, toen hij de bal in de lange hoek schoof. Dat dit nog maar het begin was, stond eigenlijk wel vast. Dit seizoen zou het seizoen worden van zijn doorbraak, maar het mocht helaas niet zo zijn. Op 8 juli stond voor Abdelhak Nouri de wereld letterlijk even stil, en iedereen hield zijn adem in. Nu, vijf dagen later, lees ik dat Appie niet meer Appie is. Zijn hart krijgt nog speeltijd, maar zijn hersenen staan buitenspel. Appie, ik wens je alle goeds.