Stichting Idiote Reclame

Als ik mijn rondje hardlopen doe, wordt mij bewust door een aantal jochies de weg versperd. Omdat ik geen zin heb in een confrontatie, loop ik via het gras verder.
Bij het volgende rondje loop ik niet meer om en raak met mijn schouder een van hen en zijn tas. Allerlei ziektes en wat al niet meer zij worden naar mijn hoofd geslingerd.
‘Mevrouw, dit is toch niet normaal,’ zeg ik tegen de begeleidster die het ziet gebeuren.’
‘Meneer, neem me niet kwalijk, ik weet niet meer wat ik met ze aan moet’ – ze spreekt de jongens op hun gedrag aan.

Nog een rondje later word ik gepasseerd door een colonne elektrische bakken volgeladen met kinderen die heen en weer worden geschud. De bestuurders, die achterop staan, zijn jongeren die amper afscheid hebben genomen van hun bord met Brinta.
De kinderen doen als robotjes een spel dat ze wel vaker hebben gedaan; ze zoeken elkaar niet uit om mee te spelen, ze moeten wel. Het is een van de eerste dagen van de vakantie die hun vader en moeder nog niet hebben. Opvoeding, zelfs in de vakantie, wordt uitbesteed. Verantwoordelijkheid hiervoor overgelaten aan jongeren.

‘We zijn gelijk, maar niet hetzelfde,’ zegt SIRE, Stichting Ideële Reclame. ‘Laat jongens weer jongens zijn die stoeien en risico’s nemen.’ Er wordt beweerd dat ze anders concentratieproblemen kunnen krijgen en daardoor minder gaan presteren. Er wordt zelfs een verband gelegd met ADHD. Daar merk ik niets van als ik op de dijk bijna van de sokken wordt gereden door fietsers die met oortjes in naar hun mobiel staren; eerst door een jongen, vervolgens door een meisje. Beiden doen verongelijkt en ik zal maar niet schrijven wat ze me toewensen. Ligt dat aan hun ADHD, of mogen ze dat van thuis? Ik geef ze het advies mee om aan hun ouders te vragen of ze alsnog kunnen worden opgevoed.

Inderdaad, we zijn niet allemaal gelijk. Een groepje jongens en meisjes loopt naast elkaar. Ze gaan achter elkaar lopen om mij de ruimte te geven mijn energie door het hardlopen kwijt te raken.
Ze lachen zelfs vriendelijk. Uit hun rugtassen steken tennisrackets. Ook zij moeten hun energie kwijt: jongens en meisjes. Ontladen om weer te kunnen opladen.

De gemeente Amsterdam gaat de bewoners gender-vrij aanspreken. ‘Geachte/beste Amsterdammer’ als briefhoofd. Toiletten in de Stopera worden gender-neutraal.
Zijn we toch allemaal hetzelfde…