“Mijn kind doet zoiets niet.”
Aan alle ouders die hun kinderen niet leren dat iedereen gelijk is.
Vandaag zat ik in de tuin. Ik woon aan een dijk met schapen en koeien. Kinderen op de fiets, oude dametjes achter een rollator en honden die worden uitgelaten komen regelmatig voorbij. Mijn vader voert de dieren geregeld brood, net zoals hij bij mij deed.
Hoi, mijn naam is Sanne, ik ben 21 jaar oud en al mijn hele leven hetzelfde net als ieder ander. Dat is iets wat ik mijzelf vaak vertel, in de praktijk werkt dit helaas net iets anders. Naast dat je enorm om mij kan lachen (ikzelf vaak nog het hardst), ben ik een vrijgevend en niet oordelend persoon. En ik ben te dik.
Vanmiddag speelde ik een potje kaarten met mijn beste vriendin. We genoten van de zon en praatte over de dieren, het leven en de toekomst. Ik was aan het winnen maar de overwinning proefde al snel bitter. Op de dijk fietste 3 jongens langs, ze zullen niet ouder dan 14 zijn geweest. Er word gefloten, "hé dikke", "dikke" volgt er al snel achteraan. Er wordt nog iets geroepen maar ik luister allang niet meer. In mijn hoofd word het stemmetje waar ik al jaren vanaf probeer te komen weer een beetje wakker. Deze 3 jongens op de fiets vonden hun mening zo danig belangrijk dat de hele buurt het heeft kunnen horen. Schaamte. Shit. Maar ik realiseer mij dat het niet mijn schaamte is, het is plaatsvervangende schaamte. Voor de kinderen van ouders die denken dat hun kind zoiets niet doet. Voor hen die nooit de waarde zullen leren van het feit dat iedereen er vanbinnen hetzelfde uitziet.
Lieve pappa’s en mamma’s, jullie doen zo je best en worden zwaar ondergewaardeerd. Maar leer je kind dat iedereen gelijk is, dat niemand het recht heeft om iemand anders te wijzen op dingen die jij “anders” vind. Vertel hen desnoods dat je te dik word als je andere mensen uitscheld. Vertel ze over karma. Leer je kinderen dat hij of zij niet raar is ondanks wat andere zeggen. Leer je kinderen dat overal een reden achter zit en dat je, ondanks dat je vaak de reden niet weet, niemand mag beoordelen op zijn of haar uiterlijk. Leer hen dat woorden pijn doen. Leer hen dat iedereen een andere mening mag hebben. Leer hen dat van buiten iedereen anders is maar dat iedereen altijd evenveel waarde heeft.
Leven en laten leven, zeggen ze toch?
Je bent
zo mooi anders
niet
meer of
minder anders
maar zo mooi
anders
– Loesje