Laat jij mensen om je heen genoeg zichzelf zijn?

Vanochtend werd ik wakker in de jaren ’60. Waar “jongens en meisjes gelijk zijn, maar niet hetzelfde”. Jongens leren volgens SIRE namelijk meer door risico’s te nemen en te doen en die avontuurlijke insteek wordt ondergewaardeerd in onze maatschappij. Opvoeders zijn bang dat jongens zich bezeren en thuiskomen met een kapotte broek. Daarom stelt SIRE jou de vraag: ‘Laat jij jouw jongen genoeg jongen zijn?’. Het punt met deze campagne is dat zogenaamde ‘jongensachtige eigenschappen’ zoals ravotten en vies worden tegen ‘meisjesachtige eigenschappen’ zoals stilzitten en luisteren worden afgezet. Ik ben een meisje (geweest) en als ik moet kiezen tussen stilzitten en ravotten zal ik nog steeds voor het laatste kiezen. En ik weet dat ouders ook erg opletten dat hun dochter zich niet bezeert of met vieze kleren thuiskomt.
Het probleem is niet dat jongens geen jongen mogen zijn, maar dat er steeds minder ruimte voor kinderen is om hun energie kwijt te raken door te spelen en te ravotten.
Dat meisjes zich beter lijken aan te passen aan de eisen die de maatschappij stelt (al zie ik dat in de hoogste functies nog niet terug) is niet per definitie goed nieuws voor die meisjes. Of het aangeboren is of aangeleerd is nu niet relevant, maar het blijkt dat meisjes zich over het algemeen eerder in zichzelf terugtrekken als zij problemen hebben en dat jongens het eerder externaliseren. Dit gedrag is zichtbaarder. Dat is ook een van de redenen dat jongens bijvoorbeeld eerder worden gediagnosticeerd met AD(H)D; niet omdat meer jongens dit zouden hebben, maar omdat het bij meisjes niet herkend wordt, mede door hun aanpassend “vermogen”. Ook bij meisjes kan dit leiden tot onzekerheid en zelfs depressiviteit.
Zowel voor jongens als voor meisjes is het verdrietig dat ze steeds meer beknot en gecontroleerd lijken te worden en aan steeds meer tests en eisen moeten voldoen.
Met deze SIRE-campagne worden echter zoveel mensen buitengesloten: meisjes die ook willen ravotten, jongens die dat juist liever niet doen, en iedereen daartussenin. Het is symptoombestrijding die meer kwaad doet dan goed. Het keurslijf van stilzitten, gedragen en goede cijfers halen moet voor iedereen minder strak worden aangetrokken, niet alleen voor jongens, maar ook voor meisjes. Dus stel jezelf de vraag: ‘Laat jij de mensen om je heen genoeg zichzelf zijn?’.