Krump

Daar ware ereis ener Krump. Hij dobberde op- en over de rustige baren van de wereldpolitiek. Diep in z’n hart, verveelde hem dat eigenlijk danig. Hij was iemand die meer zag in onverantwoorde avonturen. Of het nu iets met Noord Korea was, of dat ie in the Wrestling-scene iemand neermaaide, het maakte niet uit, als er maar reuring in de keet was. Hij was iemand die, ondanks dat artsen het hem verboden hadden, toch graag zware pijpen rookte. Rookten die niet hard genoeg ? Dan stortte hij er een mudje kolen extra in. Grijnslachend keek ie, als verstokte klimaatontkenner, dan naar de roetzwarte gifwolken des doods, die opstegen in het zwerk.

Op een bepaald moment stond ie weer eens wat te mopperen in zijn Monsanto tuin. Al wat voor natuur doorging, hing er daar wat nors bij. Ook hijzelf staarde er met een nors gezicht rond. Een iets te ver van z’n habitat afgedwaalde Mexicaanse zeemeeuw, wuifde hem echter vriendelijk toe met haar vleugels. Maar, helaas, daar was onze Krump niet van gediend. Hij schold die Mexicaanse meeuw uit- en spande gelijk z’n pijp achter z’n duim- en een moment later zeilde er een klodder gloeiende giftabak recht op de meeuw af. Krijsend en brandend schoot zij daarop hoger de lucht in, alwaar ze ineens geblust werd door een regenwolkje.

‘t Wolkje bevatte een luchtgeest. Hij vroeg wat er gebeurd was. Van pijn kon de meeuw niets zeggen, maar wees met een halfverkoolde vleugel naar Krump. De Geest keek omlaag- en Krump keek omhoog. Omdat Krump een hekel had aan alles wat er wel was, maar je nooit kon zien, spande hij z’n pijpje- en lanceerde nogmaals een gloeiende klodder van z’n giftabak. Het kwam in de grijze baard van de Geest terecht, die direct vlam vatte. Met een kreet, schoot ie er vandoor. Een grimas doorkliefde Krumps gelaat nu.

Maar nu brak de hemel open. Een flink noodweer. Krump probeerde weg te komen, maar met dónderend geraas schoot er een grijpklauw uit het zwerk. Deze pikte hem vies in de kuif. Dit was de wraak van de Geest.

Heden ten dage mijden mensen die met Monsanto bewerkte tuin. Als ze er soms met slecht weer tóch in de buurt zijn, dan zien ze daar soms nog de geest van Krump rondwaren. Loopt het met het weer echt de spuigaten uit ? Dan zie je hem misschien ook nog wel eens een pijpske opsteken- en met een norse grijnslach af en toe wat klodders roetzwarte, giftig gloeiende pijptabak de wolken inschieten. Soms doorklieven er dan nog klagelijke kreten zoals: ‘OMG, waar ben ik mee bezig geweest’.