Keep dreaming

Elke dag met hetzelfde autootje over dezelfde weg naar hetzelfde gebouw om daar met dezelfde mensen hetzelfde te doen als we iedere dag doen. Aan het eind van de dag gaan we terug naar hetzelfde huis, waar iedere dag dezelfde man/vrouw/afrikaanse zandfret ons opwacht.

Éen keer per jaar mogen we het vroege opstaan verplaatsen van het vertrouwde thuis naar het kiezelstrand bij ons all inclusive resort in een nader te bepalen zonbestemming, waar we de wekker op dezelfde tijd als thuis zetten, maar nu om de handdoek alvast op het gewenste stoeltje te plaatsen.
Jaar in jaar uit gaan we hiermee door, en beweren hier gelukkig mee te zijn.

Waarom hoor ik dan zo vaak verhalen van mensen met dromen om mij heen? Jan wil orang-oetans redden in Indonesië, Marga zou graag een schooltje in Burkina Faso willen bouwen. Rene is wat minder samaritaans en wil zijn leven het liefst in zwembroek op een strand doorbrengen. Biertje in de hand en een wisselende jongedame in bikini aan zijn zij.

Niks mis met dromen….Maar waarom doen we het niet? Neem ontslag! Ga emigreren naar waar de zon altijd schijnt! Adopteer een boom in Zuid-Chili en ga lama’s aaien in de woestijn. Wat je maar wilt! We moeten nog lang genoeg in een stoffige kist doorbrengen, nu is de tijd om te doen wat wij willen. Onze dromen achterna te reizen!

Neem een voorbeeld aan mij! Ik ga namelijk de hele wereld rondreizen met alleen een rugtas. Ik ga ontslag nemen en eindelijk een eigen onderneming starten. Ik ga een opvanghuis bouwen voor zwerfhonden op Bali. Och, mijn leven wordt een ongelooflijk groots en meeslepend spektakel.

Niet nu hoor. Ik heb namelijk een hypotheek. En een hondje dat het niet zo ziet zitten om de hele wereld rond te reizen. Die rugtas vind ie ook maar niks. M’n vriend wil ook niet mee, die heeft net een vast contract gekregen. Dus ga ik eerst nog maar braaf iedere dag werken. Voor dezelfde baas, op hetzelfde kantoor. En ‘s avonds ga ik terug naar dezelfde man en zelfde hond.

Maar ooit….