Het zijn ook gewoon Duitsers.

Soms wordt ik van bepaalde gebeurtenissen heel erg blij. Toen ik nog een jonge jongen was, stonden de meiden langs de kant van het veld te kijken hoe de jongens voetbalden. Soms was er stiekem een meisje die op een pleintje nog wel eens mee wilde doen, maar dat kon natuurlijk niet. Voetbal was voor jongens, punt.
Hoe leuk vond ik het, als vader van onder andere twee dochters, jazeker, hier geen last van kwakzwakte, dat mijn dochter op het schoolvoetbal toernooi haar “mannetje” stond. Supertrots en genietend van het enthousiasme van de meiden, waarmee de meiden mijn lievelingssport bedreven. Ik moest even terugdenken aan een meisje van vroeger, die wel mee durfde te doen, en daar bleef het niet bij. Ze had meer techniek dan menige jongen, en ze had niet misstaan bij een betaald voetbal organisatie. Helaas waren die er toen nog niet voor dames waardoor we nooit meer iets over haar hebben gehoord. Haar broer daarentegen, die ik minder goed vond dan zijn zuster, speelde onder andere bij Ajax op latere leeftijd. Ik zal haar naam, als kleine eerbetoon even noemen, ik heb het over Monique Winter, de zus van Aron Winter.
Ik kijk dan ook met enorm veel plezier naar de verrichtingen van de dames in Oranje, onze Leeuwinnen, en ik ben niet verrast, maar intens blij met de prestaties van deze kanjers. Nederland reageert enthousiast, een enkele azijnzeiker daargelaten, en dan wordt ik ineens voorzichtig. De kwartfinale is bereikt, en “we” moeten tegen Zweden. Daarmee ontwijken “we” de Duitsers. Die kunnen “we” alleen nog tegenkomen in de finale. De schrik slaat in mijn kringspier en ik hoor mezelf zeggen, daar gaan we weer.
Want mensen, laat je niet afleiden door mooie benen in korte broekjes. Niet door op en neer dansende borsten bij de herhalingen. Niet bij die lief lachende ogen tijdens ieder interview. Bedenk goed, dat hoe mooi de dames ook mogen zijn, en nu telt even niet dat Martens een lekkerdere meid is dan de linksbuiten van Duitsland, het is en blijft voetbal, en het zijn en blijven Duitsers. U kent het gezegde, voetbal is elf tegen elf en uiteindelijk winnen de Duitsers?
U bent gewaarschuwd.