Fitstudio – 2

De weg naar de fitstudio is geplaveid met goede voornemens, dat weet iedereen. Welk een aangename sensatie is het dan ook om aldaar aangekomen te merken dat het allemaal bijzonder meevalt. We hebben om zes uur afgesproken en dat halen we gemakkelijk. We worden verwacht en welkom geheten. En de mensen zijn áárdig! Ongelofelijk aardig, mag ik wel zeggen. Dat doet een mens altijd goed, dat mensen aardig zijn en dat je erbij hoort en zo.

Ze vertellen wat ze allemaal doen en dan krijgen we een formulier in te vullen met de gebruikelijke personalia en een heleboel vragen over onze lichamelijke inspanningen en prestaties tot nu toe. Met genoegen schrijf ik de woorden neer die mijn hart altijd weer vervullen van trots: ‘Ik doe niks’ staat er in mijn karakteristieke handschrift op het formulier in een ruimte waar wel plek is voor een hele serie sportvereningen en individuele hoogtepunten.

Tot zover is het voor mij allemaal nog goed te doen. Dan gaat het heel even over geld en de verschillende keuzes die wij daarin kunnen maken. Ook niet al te ingewikkeld en ook niet iets om tegenop te zien. Wij hebben ons besluit immers al genomen. Vervolgens zullen we dan echt gaan beginnen. Ik moet mij gelukkig nog omkleden, dus ik heb nog even respijt, maar Lief is gelijk aan de beurt. We krijgen een pasje en er wordt een soort screenshot van je lijf gemaakt, zodat alle apparatuur zich automatico zal aanpassen aan jouw lijf. Heel erg 2040, vernuftig en verleidelijk.

Dan lopen we naar een kring van apparaten en volgt het echte werk: één minuut met de benen, één minuut met de armen, minuutje voor je rug, vier minuten hardlopen, weer iets met de armen, de benen buikspieren nu ook en rug en dan nog weer vier minuten fietsen. Je moet alle wijzertjes in het groen houden, dan gaat het goed. Dat is in een kwartiertje gedaan en dan mag je nog een keer. Tweede rondje is gemakkelijker. De inspanningen die je moet verrichten zijn zo kortdurend dat het bijna leuk is of op zijn minst grappig. Maar dan voel ik wel ongeveer alle spieren en is het tijd voor de laatste administratie.

Ik voel trots dat het allemaal zo is meegevallen. Waarom heb ik dit niet eerder gedaan? Omdat nu het moment is denk ik, maar ik weet ook niet alles, dat zul je begrijpen. Donderdag gaan we weer. Ik kan bijna niet wachten.