Een homo in bubbeltjesplastic

“Hoe zit het eigenlijk in de liefde?” Lekkere globale vraag. Bedoelt ze nu liefde naar mijn familie, vrienden óf toch dat ene? Dit wordt een leuke dialoog denk ik bij mezelf. “Nee, nog niets hoor.”, zeg ik maar in afwachting op haar nieuwe poging om mij verbaal uit de kast te trekken. Tuurlijk weet ikzelf ook, dat zij vermoedt dat ik homoseksueel ben. Ik weet ook, dat zij wil dat ik het haar zeg, maar dat vind ik zo’n domme zin: “Oh ja voor ik het vergeet, ik ben homo.”
Alsof een hetero hetzelfde zou zeggen, dat is toch niet relevant?

“Heb je nog nooit iemand ontmoet?” Jawel hoor, net toevallig nog. Jou bijvoorbeeld, al had ik dat liever niet gewild. Even tussen jou en mij, dit dacht ik alleen, ik zei dit: “Nee, nog niet de juiste tegengekomen, zullen we maar zeggen.” Even is het stil. Dan begint ze aan haar derde poging: “Over de liefde hè, ik bedoelde is dat bij jou dan met een man of vrouw?” Hèhè, het is er uit! Na deze, met zinnen bestrate, omleiding komt ze dan toch bij haar gewenste eindbestemming. “In mijn geval is dat met een man.”, zeg ik. Ze reageert vriendelijk en meteen word ik van mijn kast verplaatst naar een hokje, namelijk die van gay-best-friend, terwijl ik de dame in kwestie eigenlijk helemaal niet ken. Haar vervolgvraag is dan ook: “Ga je ook naar de Gay Pride?” Ho!
Waar is het fout gegaan? Ik zei toch alleen, dat ik op mannen val? Blijkbaar moeten alle homo’s van hetzelfde houden. “Nee, het trekt mij niet zo, veel te druk in de stad.” Verder heb ik dit vrouwelijk wezen uitgelegd, dat ik best van winkelen houd, maar dat veel liever online doe en ik wel het Songfestival kijk, maar ieder jaar grote moeite heb om het kleurrijke muziekfestijn uit te kijken.

Toch vreemd, bepaalde mensen denken blijkbaar dat een homo een soort levensgrote Barbie is, die je door ‘het’ te vragen uit de plastic verpakking haalt en je er vervolgens leuk mee kunt amuseren. Winkelen, dansen op een boot, roddelen en elkaar permanent aanspreken met: “Schat…” Na deze dialoog weet ik één ding zeker: deze dame stond wat mij betreft niet als eerste in de rij toen de hersens werden uitgedeeld.