Bommen op Rotterdam

Wist je dat vrijwel alle Oorlogsmonumenten uit de Tweede Wereldoorlog, onderhouden worden door een Duits bedrijf. Als rood-gekleurde stippen, zichtbaar op Google, is Nederland bezaaid met pijnlijke gedachtes aan een Oorlog die wij nooit wilden hebben.

Nederland, ons land, bezet door een sluwe, maar tactische gang van zaken die ons deed buigen naar een Koning ongewenst.

De inval leek voor de Duitsers voorspoedig en vlot te gaan tot, de velden achter Utrecht een landschap deden verraden genaamd, ‘Rotterdam’. Met open armen en ons vizier op uiterst precisie gericht, verwelkomen wij de invasie.

“Nee joh, loop lekker binnen, gaan we zien wat gaat gebeuren”.

Gekke Henkie van een Hitler dacht Nederland over te nemen binnen praktisch één dag. Helaas voor hem duurde deze overname vijf lange dagen.

Havenarbeiders, metaalwerkers en stratenmakers waren de druk die maandenlang werd uitgeoefend op de stad, meer dan zat. Loze beloftes van het Nazi-Regime waren in Rotterdamse oren meer een ding van,
“Je kan stront paars verfen, maar het blijft stront”.
Indien heel Nederland zich veroverd geeft, doen wij het lekker niet. En zo geschiedde het.

Op 14 Mei rond 13:30 uur veranderde onze Rotterdamse geschiedenis. 90 bommenwerpers van Duitse origine vlogen vanuit Duitsland richting Rotterdam.
Terwijl onderhandelingen plaatsvonden was het voor de Duitsers meer als genoeg.
Nederland moest worden ingenomen en dus ook onze Zuiderlijke Landen.

Tussen 13:27 uur en 13:40 uur veranderde alles. Een stad zo oud en geliefd was binnen 15 minuten letterlijk van de Wereldkaart weggevaagd. Tussen de 800 à 900 doden en meer als 80.000 mensen dakloos is wat er achterbleef.

Historisch een wrede en duivelse actie. Een tactische zet om de inname van Europa te bespoedigen. Geen enkele vorm van medelijden of nadenken en toch vielen er bommen op Rotterdam.

Overwonnen zijn wij nooit, gebroken misschien, maar alles wat breekt is te lijmen. Rotterdammers deelden een gezamelijke pijn maar schakelde over tot actie. Elke glasscherf, elk stukje beton, schoeisel of kledij werd verzameld en zodanig herbruikt of onder de mensen verdeeld.

De term "Sterker Door Strijd" was geboren.

Generaties verder zijn de mensen veranderd waar de mentaliteit is achter gebleven.

We schrijven de geschiedenis over. We schijven de dagen van toen in boeken. We schrijven letter na letter en woord voor woord, als stof voor onze kinderen met de boodschap, Rotterdam in ons hart en niets and