Zwaar geluk

Wanneer je achter elkaar vier overleggen hebt, waarvan het eerste gelijk hopeloos de mist in gaat en je na afloop teleurgesteld en met knetterende koppijn naar huis rijdt, dan mag je van mij gerust spreken van een zware dag. Het overkomt mij niet vaak, maar wel gisteren. Gelukkig is daar de tuin die mij volop de gelegenheid biedt mij te laven aan het gewone leven, waar ik zo van hou. Het is bijvoorbeeld dag vier van de vierdaagse. Het woord zegt het al, dit is de laatste dag. Ik hoef zelf niet mee te lopen maar ga toch op de fiets de lopers tegemoet om samen met de muziek mee de finish te halen. De stemming is feestelijk en iedereen is blij op een enkeling na, maar misschien is dat juist wel het mooie donkere randje waardoor de wolk zo fraai oplicht. Ik weet het ook niet. De medaille is prachtig en het ijsje welverdiend en thuis wacht nog een verrassing, die begint met een M. Ze heeft het nog niet geraden maar is wel in de buurt. Ze kan bijna niet wachten en dat hoeft ook niet. Ruw, bijna wellustig wordt het fraaie cadeaupapier verscheurd. Daar is de groene kleur: Monopoly. Dat gaan we de komende dagen spelen, want het wordt slecht weer. Bij nader inzien blijk ik de verkeerde versie gekocht te hebben. Dit is My Monopoly, met vreselijke knutselextra’s. Dat willen we niet, we willen de originele, zeg maar de klassieke uitvoering, maar op een dag als deze gaat er wel meer… ik zei het al. Morgen gaan we alles ruilen. Dan daalt de rust over de dag. Niets hoeft meer. Het oog vult zich met trage avondlucht en – de bel gaat. O, naderend onheil, je komt weer niet alleen! Het is een vreemdeling zeker, want bijna iedereen loopt hier gewoon door. Maar nee, het is de aardige man van de partij met een plantje. Vriendelijk lachend verovert hij direct onze harten en we zetten koffie. Hij houdt een klein praatje en geeft ons het klavertje, want dat is het. Dan moet ik hem wat laten zien en we lopen naar de tuin, waar de klavertjes van mijn moeder uitbundig staan te stralen. Ze heten hun nieuwe neefje hartelijk welkom. Het is een klavertje vier, legt de vriendelijke partijman uit. Hoe gepast is dat op deze dag, die zo somber en tegendraads begint en nu zo onverwacht eindigt in wervelend geluk. Een heerlijke dag!

Ate Vegter, 2 juni 2017
www.atevegter.wordpress.com