Van je familie moet je het hebben

Altijd als ik programma’s als ‘Het Familiediner’ op tv voorbij zie komen, denk ik: hoe is het mogelijk? Al die ruzies, al dat gedoe, al die haat en nijd. Dat is bij mijn familie allemaal niet aan de orde. Sterker nog, eens in de twee jaar gaan we met zestig man een heel weekend in een oud klooster zitten om bij te praten en te feesten. Ik kom altijd met een vergrote lever en een drie dagen durende kater thuis, maar dat is het allemaal meer dan waard. Dit Pinksterweekend was het weer zover.

Omdat we nog de hele dag moesten werken, kwamen we later aan dan de rest. De biertap was al lang open en de muziek ging aan. Het werd het nog een lange avond met veel dans en gezelligheid, voor jong en oud. Ome L. (86) stond nog kwiek mee te springen met ons. Mijn nichtje (10) wilde haar moeder nog meesleuren naar de dansvloer, waarop zij antwoordde: “Nee schat, mama is nog niet dronken genoeg.” Een uurtje later en wat wijn verder waren de rollen omgedraaid: “Of je gaat nu mee dansen, of je gaat naar bed”, zei ze tegen haar dochter. Daarna nog tot een uur of vier ’s nachts met mijn neven en nichten in de hot tub buiten. Mijn neef liet in dat bad een heel plateau drank uit zijn poten vallen, waardoor ik er als een wandelende wijnfles uitkwam.

Nadat zaterdag iedereen zijn kater had uitgeslapen, was er een druk programma. ’s Middags spelletjes en ’s avonds de talentenjacht ‘Markink’s (don’t) got talent’. Mijn moeder deed een fenomenale ‘family roast’. Ik ontkwam er natuurlijk ook niet aan: “Die Sip was op zijn vierde al een flikker. Kocht ik een voetbal voor hem, tekende hij er een gezicht op, bond er een theedoek om als kapsel en legde hem vervolgens in zijn kinderwagen.” Ik mocht optreden als de Amsterdamse Greet, met tijgerbadjas aan en een blonde pruik op. Tijdens mijn sketch vroeg dementerende Ome F. nog aan iemand: “Zeg, bij wie hoort dat rare mens? Die ken ik niet.” De avond werd een groot succes en de dag erna gingen de meesten weer naar huis. Nog even een zoektocht naar het gebit van Ome L., die hij in zijn schoen bleek te hebben gestopt. Dat leek hem de avond ervoor wel handig. Thuis liet ik alles bezinken. Voor ons geen dramatisch Familiediner, maar een geweldig Familiefeest. Wat ben ik blij met ze!