Uitdaging

Op het moment dat ik dit schrijf, ben ik bezig met een challenge. Twee keer is het me al gelukt, maar je telt pas mee als het je drie keer lukt, zo is me verteld. Challenge. Ik leerde het woord in de jaren tachtig. Het Engelse woord voor uitdaging. Enerzijds de uitdagingen van de leraren om de hersenen te trainen, anderzijds de uitdagingen van mijn klasgenoten, waarvoor ik wegrende en waarmee ik zo mijn beenspieren trainde. Op deze manier wist ik dus derde van de school te worden bij de jaarlijkse coopertest. En dat voor iemand die bij de sportlessen altijd het pispaaltje was. Zo, dat is één.

Dat was toen, in een tijd zonder internet, email en mobiele telefoon. Vandaag de dag word je overspoeld met de meest bizarre challenges. Het begon ooit met de ALS Ice Bucket Challenge: een emmer ijswater over je hoofd laten gooien. Eerst Hollywood-beroemdheden, later ook onbekende Nederlanders. Ik deed het op mijn manier: in plaats van ijswater gooide ik een emmer met twee tijdschriften over mijn hoofd. Glossy’s over de ICE, de Duitse hogesnelheidstrein. Vervolgens maakte ik 25 euro over naar de Stichting ALS. Zo, dat is twee.

Mijn boodschap was duidelijk: doe niet mee met de hype. Laat je niet uitdagen, maar laat de uitdaging vanuit jezelf komen. Ontdek je sterke en zwakke kanten. Zie je beperkingen als een uitdaging. Kijk niet naar je onmogelijkheden, maar naar je mogelijkheden. Welke dat zijn, dat weet jij zelf beter dan een ander. En als je het niet weet, wie vertrouw je meer: een deskundige (je ouders, broer of zus, familielid, leraar, je huisarts) of een zogenaamde vriend die dat alleen maar is zolang jij leuke dingen op Facebook post?

Toegegeven, het zijn mooie woorden, zeker achteraf. Vandaag heb ik namelijk moeten lezen dat deze mooie woorden voor iemand te laat zijn gekomen. Iemand die zijn challenge niet meer na kan vertellen. Ik lees de commentaren van mensen die hun oordeel alweer klaar hebben. Maar ik ben sprakeloos over een mensenleven, dat onder groepsdruk eindigde op de leeftijd die ik had ten tijde van mijn coopertest.

En die uitdaging waar ik nu mee bezig ben? Dat is de papieren Metro halen met mijn column. Voor de derde keer. Omdat het leven te mooi is om te vergooien aan zinloze challenges. En omdat het mooi is om het resultaat van een nobele uitdaging met anderen te delen. Een geslaagde coopertest, een statement maken, een column schrijven. Wat is JOUW uitdaging?