Mijn moeder

Mijn moeder krijgt opdrachten via de TV. Zij wordt gewaarschuwd dat de vorige week geleverde nieuwe wasmachine eigenlijk levensgevaarlijk is en dat de stroom er onmiddellijk af moet. Nu heeft ze wel sinds enige tijd zo’n nieuwerwetse smart-TV, maar ik was nog niet op de hoogte van het feit dat deze smart-TV’s ook werkelijk per individu persoonlijke boodschappen konden doorgeven. Geen berichten uit het hiernamaals en geen berichten uit de samenleving maar berichten uit de ether. Of toch die trillingen uit de kosmos waar mijn paranormale natuurgeneeskundige het laatst over had? Ook kan mijn moedertje de wc niet doortrekken want dan heeft ze geen warm water meer! Mijn vrouw mag niet te veel zeepsop gebruiken als ze gaat afwassen bij haar want dat sop krijg zij nooit meer uit de leidingen. Als de telefoon gaat moet ze eerst het ontvangertje van de TV op groen zetten. Omdat ik toch wel steeds benieuwder werd naar die opdrachten vroeg ik haar de TV aan te zetten toen ik de laatste keer bij haar op bezoek was. Dat mocht natuurlijk niet want dan zou de telefoon automatisch op ‘sms’ gaan. De dokter heeft een, weliswaar heel simpele, dementietest met haar gedaan en die bleek positief: mijn moeder is dement. Maar ik was het daar absoluut niet mee eens. Dementie komt niet opeens, dat gaat toch geleidelijk? Volgens mij waren het de pillen, de bètablokkers. De dokter, neurochirurg, zei dat de medicatie hooguit de dementie zou kunnen versterken, maar nooit de oorzaak kan zijn. Ze is volgens de dokter gewoon dement en er is dus verder niets aan de hand. Ik moet mij niet zo druk maken en de medicatie haar werk laten doen. Of haar op laten nemen in een gesloten verzorgingstehuis. Dan is er helemaal niets meer aan de hand. Niets meer aan de hand? Ze krijgt opdrachten via de TV! Noem dat maar niets. Mijn oudere broer en zus vinden dat ze nu weten dat alles in orde is met haar, dat haar spullen na goed te zijn nagekeken allemaal goed functioneren, haar TV het goed doet, haar telefoon gewoon rinkelt er echt niets aan de hand is. En bovendien hebben ze de wasmachine laten nakijken waar ook niets mee aan de hand bleek te zijn, dus nou, alles prima in orde. Niets aan de hand. Ik vind echter dat ze zo gek als een deur doet met die rare opdrachten en ik maak mij zorgen om haar. Maar iedereen verder om haar heen, de dokter, haar andere kinderen, het wijkverpleegteam, weten nu dat alles in orde is, dus reageren die op haar vreemdsoortige opdrachten met: “Niets aan de hand hoor!".