Hoe word je een bliksemafleider?
Toen ik 5 jaar was kreeg ik een gastgezin. Ze woonde tegenover het tehuis. Het was een vrijstaand huis midden in een weiland. In een straal van 500 meter stonden er geen bomen of objecten. Ik liep naar binnen, stelde me netjes voor en vroeg:
‘Heeft u een bliksemafleider mevrouw? Ik kon er geen zien op het dak. Als u die niet heeft dan kan ik hier niet logeren want ik ben bang voor het onweer.’
Als antwoord kreeg ik te horen dat ze er wel een hadden maar deze stond achter de schoorsteen.
Ik zat op de bank en het onweerde, Parel (mijn alter, 5 jaar, ik heb DIS) was heel erg gespannen maar ik bleef dapper op de bank zitten om in gesprek te gaan met haar waar kwam deze angst vandaan? Ze noemt onweer: rondslingerend stroom.
• Het doet heel erg pijn
• Het kan je verbranden en verlammen
• Je weet nooit wanneer het komt
• Je weet nooit hoe lang het blijft
Wat ze opnoemde klopte helemaal maar het klonk ook als iets anders.
‘Volgens mij krijgt onweer een ander gezicht als je groot word. Pijn, verdriet, tegenslagen, rouw, en een gebroken hart.’
‘Er is wel iets wat tegen onweer helpt! Je moet een bliksemafleider worden!’
Wat doen we vaak om de inslag te voorkomen? We wringen ons in bochten, we sluiten compromissen, we rennen weg en doen er alles aan om de impact maar niet te hoeven voelen.
‘Weet je ook waarom een bliksemafleider het onweer wel kan verdragen?’
Ik toch maar even op onderzoek uit:
Door de lage zelfinductie en weerstand van de bliksemafleider wordt getracht te voorkomen dat er zich te veel elektrische spanning opbouwt boven op het dak.
‘Ik weet alles van spanning in je dak…ik heb regelmatig knallende migraine. De bliksem kan pas geleid worden als er geen weerstand is!’
Onweer was er en zal altijd zijn. Dat is het leven. Verzet heeft geen nut. Wat zou wel helpen?
‘Ga maar even een kopje thee maken, op de bank zitten en voelen’
Nu pas begreep ik de waarde van haar woorden. Geen verzet. Dat is lastig want dan ben je even heel kwetsbaar. Volgens mij schuilt daar ook de kracht van 10.000 volt. Gevoelens hebben zorg en aandacht nodig maar zwakken uiteindelijk ook weer af.
Gevoelens zijn net wolken ze waaien weer vanzelf voorbij. Als ze bij mij lang blijven hangen dan zoek ik een manier om te aarden. Ze zijn van jou, koester ze.