Haaientanden op een gelijkwaardig kruispunt
Ik reed met mijn auto over de Dorpsstraat en naderde een gelijkwaardig kruispunt in het midden van het dorp. Ik minderde vaart omdat ik misschien het verkeer van rechts voorrang moest verlenen. Maar toen zag ik voor het kruispunt haaientanden staan. Dus ik gaf extra gas bij. Maar op het moment zag ik een auto van rechts de rijbaan naderen.
Door hard te remmen voorkwam ik een botsing. Maar ik stootte wel met mijn knie tegen het stuur. Ik voelde een hevige pijn opkomen. Wat was hier aan de hand?
De haaientanden hoorden daar niet. Deze waren illegaal geschilderd. Wel goed gedaan. Je zag geen verfspatten rond de haaientanden. Keurig binnen de lijntjes gebleven. Maar welke idioten hadden dit gedaan ?
Het recht in eigen hand nemen, omdat het een gevaarlijk kruispunt is ?
Dat kan toch niet ? Maar wat kan je wel doen als burger ?
Een e-mailbericht naar de Burgermeester sturen, want hij gaat toch over de veiligheid van de inwoners. Of een petitie indienen, door bij medebewoners handtekeningen te verzamelen en een proteststem te laten horen.
Of tijdens een gemeenteraadsvergadering het woord te vragen en je grieven naar voren te brengen. Of bedenk een ludieke actie. Zoals een optocht met vrachtauto’s of motoren over de dorpsstraat. Ik kan me niet voorstellen dat er dan auto’s van rechts komen, die dan geen voorrang verlenen aan de stoere truckers en motorleden. Allemaal goede democratische middelen.
En hoe reageerde de gemeente ? Zij koos de weg van de publiciteit. En plaatste in de krant een foto van het kruispunt met de Haaientanden. En een waarschuwing erbij dat de verkeerssituatie niet was gewijzigd.
Ik vind dat wel blaffen maar niet bijten. Waarom niet duidelijk aangeven dat het gelijkwaardige kruispunt juist voor veiligheid zorgt. En voor een goede verkeersdoorstroming vanuit de woonwijken naar de doorgaande route.
Wel waarschuwen maar niets veranderen. Alsof de raddraaiers zichzelf vrijwillig gaan melden. En vervolgens aanbieden om de haaientanden over te schilderen. Want zij wilden enkel een statement maken. Net als de dwaze moeders op Plaza de Mayo. Maar nee hoor, ze wachten en laten de tijd z’n werk doen. Want de tijd heelt alle wonden. Zelfs de pijn aan mijn knie.