Prinses
Het eerste driekwart jaar was je onbereikbaar voor mij. Daarna ging alles plots in een stroomversnelling. Nooit zal ik het moment vergeten dat we plotseling oog in oog met elkaar stonden. Ik begreep niet direct wat je duidelijk wilde maken; ik kon er alleen maar voor je zijn. Dat deed ik dan ook. En het was daar, op dat ogenblik, dat het sprookje voor mij begon.
Het is nu bijna een jaar later en uiteraard probeer ik je nog steeds zo vaak mogelijk te beschermen. Zoals dat hoort bij een prinses. Het ene moment zie ik spinnewielen om iedere hoek, het andere moment probeer ik wolven gekleed in schaapskleren te herkennen.
Niet leuk maar dat is mijn lot.
Leuker zijn die momenten waarop ik je kan verrassen. Dat ik je bijvoorbeeld spontaan in mijn armen neem om vervolgens als Belle en het Beest de woonkamer door te dansen. En wanneer je mij dan aankijkt met die prachtige blauwe kijkers van je lijkt de wereld om mij heen niet meer te bestaan.
Jou aan het lachen maken is ook al zo geweldig. Vaak volstaat een kietelaanval of een gek zelf verzonnen liedje, maar af en toe hoef ik er geeneens mijn best voor te doen. Dan kijk je gewoon naar het gezicht van deze Holle Bolle Gijs om spontaan in lachen uit te barsten. Niet echt goed voor mijn zelfvertrouwen misschien, maar goed, ik troost me maar met de gedachte dat er geen kwade bedoeling achter zit. Hoop ik.
Eropuit gaan doen we graag. Dan zoeken we de natuur op. Jij in je rode schoentjes, ik met mijn zevenmijlslaarzen. Al wandelend probeer ik je dan te vertellen over van alles en nog wat. Meestal schenk je me dan na een tijdje een afwezige glimlach. Dat je eigenlijk iets anders wilt doen. De omgeving in je opnemen bijvoorbeeld. Dansen met de vogels, verstoppertje spelen met de kabouters.
Wanneer we dan samen zwijgend richting de horizon lopen spiek ik regelmatig jouw kant op en geniet ik van het feit dat jij zo geniet.
Héérlijke momenten zijn dat, al knaagt het ook aan me. Want ik weet dat het ooit gaat stoppen: dat je mij niet meer nodig hebt om richting die horizon – en daar voorbij – te lopen.
Mijn prinses. Tussen de heksen, wolven en draken van deze wereld.
Gelukkig is het nog lang niet zo ver en vieren we binnenkort jouw eerste verjaardag. Dat er nog maar duizend-en-een van deze jaren mogen volgen.