En dan ben je opeens middelbaar.

“Je wordt ouder papa” zo ging ooit een liedje.
En dat klopt, we worden allemaal met de dag een beetje ouder. Elk jaar gaat een beetje sneller en raar maar waar, de buitenkant verouderd bij de meesten van ons een beetje sneller dan de binnenkant.
Zodra onze geest de adolescentie heeft bereikt lijkt het wel of het verouderingsproces zich meer aan de buitenzijde afspeelt. En eigenlijk is dat ook zo gek nog niet. Ons omhulsel, dat ons in staat stelt hele leuke dingen te doen, wordt immers blootgesteld aan de elementen van de natuur en de tijd. Dat maakt dat we van jonge goden en godinnen veranderen in…….ja in wat eigenlijk?

De geest is daarentegen nog volop in bloei. Denkt nog steeds onoverwinnelijk te zijn, jong te zijn en de hele wereld aan te kunnen. En dàt wordt mij opeens pijnlijk duidelijk wanneer ik de twee twintigers naast mij op het bankje hoor praten.
De twee jonge goden hebben het over leeftijdsbewustzijn. Niet over die van hunzelf.
Nee, over het algemeen praten we nooit over hoe het met ons èigen leeftijdsbewustzijn is gesteld.
Dat doen deze heren dus ook niet, het gesprek gaat over het leeftijdsbewustzijn van een vrouw die zij kennen. Volgens zeggen handelt de beste dame alsof ze nog jong is en ook al is de dame slank en ziet ze er toch best nog wel redelijk uit voor haar 50 jaar, zo kleden als dat zij doet dat kan ècht niet meer hoor ik ze zeggen. Ze is immers al oud!

De jonge heren hebben hun broodje verorberd, staan op en gaan hun weg.
Mij, vrouw van middelbare leeftijd in skinny jeans achterlatend met de vraag hoe het dan eigenlijk met mìjn leeftijdsbewustzijn gesteld is? Tja……..

Fijne dag 2 all of U, oud, jong en altijd jong (vanbinnen).