Een praatje maken

Ik begin de laatste tijd steeds meer belangstelling voor andere mensen te krijgen. Ja, ik weet ook niet wat het is en het is eigenlijk niks voor mij, maar ik kan het niet ontkennen. Kom ik iemand tegen bij de supermarkt, ga ik gewoon een praatje maken. Deed ik vroeger zelden. Wanneer is dat dan, vroeger? Vorige week. Ik denk dat het toen begonnen is.

Ik luister ook graag praatjes van andere mensen af. Dat heb ik al wat langer. Kan heel goed bij de supermarkt, is een belangrijk bijverschijnselend voordeel van het boodschappen doen. Gisteren deed ik het nog. Toen stonden twee dames op leeftijd, mijn leeftijd zeg maar, met elkaar te praten, midden op de stoep, fiets aan de hand, tas aan het stuur, je kent dat wel. Ik zal het geen roddelen noemen, ze maakten een praatje. Wat mij wel vaak opvalt is dat zo’n gesprekje dan heel vaak gaat over een ander gesprek: Dus toen zegt hij, nou dat zou ik niet doen, en toen zeg ik, ik moet het wel doen Jaap, anders is het hek van de dam, en toen zegt hij, dan moet je het zelf maar weten, en toen zeg ik, nou Jaap, daar kun je wel op rekenen, dat ik dat goed weet. Hij zal ze trekken thuis krijgen, zal die effen lekker wezen. Zoiets dus. Heel vaak gaat het natuurlijk ook over wederzijdse vriendinnen die iets heel doms hebben gedaan wat zij nooit zouden doen, daar zijn we het wel over eens, toch? Buitengewoon interessant allemaal en heel goed om zo een beetje bij te houden wat er in de samenleving leeft.

Maar goed, zelf hecht ik dus ook steeds meer aan een praatje maken, het liefst over niks, maar soms ontkom je er niet aan en staat er een hele mooie Mini cabrio op straat, met daarnaast een nog mooiere Peugeot 404 cabriolet en dan dient het onderwerp zich vanzelf aan. Even kletsen en dan weer verder. Ik kijk hoe de Peugeot wil wegrijden, maar omdat de versnelling niet gesynchroniseerd is gaat dat nog niet zo gemakkelijk. Vol bewondering kijk ik naar de chauffeur die dit allemaal moeiteloos overwint en wegrijdt in zijn waargemaakte droom. Ik pak mijn fiets en ga dan ook maar naar huis.

Ate Vegter, 22 juni 2017

voor alle verhalen:
www.atevegter.wordpress.com