Een modern festivalsprookje

Op een broeierige festivaldag in Budapest was er eens een meisje dat zei "Ik denk dat ik gewoon nooit meer verliefd word.". Gelijktijdig, kilometers verderop in een trein, was er een jongen die zei "Ik blijf vrijgezel." Onthoud deze personages. We komen hier later op terug.

De setting van dit sprookje is het Sziget festival. Het eerdergenoemde meisje ben ik. Ik spendeerde mijn zomer feestend en vooral ook elke ochtend met een vette kater. Op een ochtend, terwijl ik van brakheid mijn handdoek vergat mee te nemen naar de douches, kwamen er 2 jongemannen aan. De ene de neef van een vriendin, de ander een blauwogige knaap, de eerdergenoemde jongeman uit de trein. Aangezien ik nietsvermoedend mijn tent uit kwam tetteren dat ik me had afgedroogd met mijn pyjama, droop ik beschaamd af. "Leuke tattoo", hoorde ik nog achter me. De beste openingszin ter wereld was geboren.

De dag ging zijn gangetje, er werden emmers cocktails gedronken met een twist van Hongaars zand. De avond viel en we bevonden ons bij wat voor mensen met hoogtevrees (zoals ik) alleen beschreven kan worden als horror: een bar aan een hijskraan. De blauwogige jongeman probeerde mij te overtuigen dat ik, als ik diep in zijn ogen keek, zou vergeten hoe hoog het was (smooth). Helaas vergat hij op dit punt, in een vlaag van verstandsverbijstering en cocktails, mijn naam. Jammer! Een avond vol smeekbedes volgde en aan het eind hadden we elkaar om onduidelijke redenen omgedoopt tot Jeroen (ik) en Jessica (hij). Dit escaleerde in een potje festivalbekken, onder luid applaus van vrienden. Die hijskraanbar waren we al lang vergeten.

Een festival one night stand werd een two night stand en de dag daarop werd ik voorgesteld als "mijn vriendin". Well that escalated quickly! Maar stiekem wel leuk. De dag daarna ging de jongeman naar huis en enkele dagen later volgde ik. Afwachtend, want wat nou als we elkaar nuchter niet zo leuk vonden? Je kunt moeilijk festivaldronken door het leven gaan, toch? Toch? Deze zorgen verdwenen als sneeuw voor de zon bij thuiskomst en we gingen daten. Een beetje backwards dating: de nacht samen doorbrengen, een relatie beginnen, daarna pas op eerste date.

Ook dat bleek geen probleem. Inmiddels zijn we 5 jaar verder en zelfs verloofd! We zijn nog steeds "Jeroen" en "Jessica" en we houden nog steeds van emmers cocktails, liever wel zonder zand. Maar boven alles houden we van elkaar. En ze leefden nog lang en gelukkig (Was dat een cheesy einde? Zo hoort dat in een sprookje, doei!)