De Melkweg

Al sinds de oude Grieken (die toen nog geen miljarden kostende steun-pakketten uit de EU nodig hadden), meent de wereld dat de naam: ‘Melkweg’, van die oude Grieken komt. De vaste overlevering is, dat toen zij in donkere nachten naar hemel keken zij daar een lange witte band zagen en die: ‘Galaktikos Kyklos’, noemden (Melkachtige cirkel).

Toch zit het allemaal anders.
Kort na de oerknal, zweefde er namelijk een kracht door het Universum. Omdat er nog geen mensen bestonden had ie nog geen naam… Het leek op een figuur met een lange witte baard. Niet uit te sluiten is dat die oude Grieken die lange witte baard van hem dus in die nachten hebben gezien.

Altijd en eeuwig maar zweven door het oneindige Universum, maakte hem dorstig. Hij besloot op een bepaald moment maar eens naar een door de politie afgekeurde derdehands planeet te gaan, alwaar een of andere galactische aso zonder horecadiploma, illegaal een cafeetje dreef.

Daar aangekomen zette hij zich neer achter een soort van tafeltje, alwaar de uitbater hem al snel kwam vragen waarom ie eigenlijk gekomen was. ‘Klantvriendelijke benadering’, dacht ie nog- en omdat ie ook ver in de toekomst vooruit kon denken (als ie daar zin aan had…), dacht ie tegelijkertijd: ‘Net iemand die straks… in de Nederlandse horeca werkt’. Maar hij vermande zich en bestelde een glaasje melk. Even later had ie dat voor zich staan, en keek tevreden de oneindigheid in.

Ineens werd z’n aandacht getrokken door een ranke, slanke en jonge vrouwelijke ruimtegriezel, die met haar lange slanke glibberpootjes, tergend langzaam voorbij zweefde. Uiterst verleidelijk keek ze hem aan, hem nog een kusklauwtje toewerpende en de rits van haar truitje iets naar beneden trekkende. Geboeid en opgewonden keek naar haar.

Helaas lette hij hierdoor niet meer op z’n glaasje melk. Gebiologeerd- en als in trance naar haar kijkende stootte hij het ineens om. De melk verdween als een lange witte sliert het Universum in. Het vrouwelijke wezen schoot nu pijlsnel weg. De uitbater die op hem toekwam omdat ie geen klanten kon gebruiken die uren op één consumptie zaten, zei: Melkweg.

Geschrokken vroeg hij: ‘Melkweg’ ? En hij keek de zich nu in het Universum bevindende witte melksliert na. ‘Melkweg’ ? De aso knikte bevestigend met z’n eivormige met drie sprieten uitgeruste hoofd. En met een holle lach, die in de verte hoont, bevestigde hij nogmaals: Melkweg.

Zó, en ik garandeer jullie: dit is de verklaring voor: Melkweg.