BORST

Ik word moe van Hugo Borst met al zijn schrijfsels en vertelsels over zijn dementerende moeder. Het houdt niet op: tv-optredens, columns, boekjes en in Rotterdam zelfs een openbare parade van levensgrote foto’s op het Kruisplein. Ja Hugo, nou weten we het wel.

Tegelijkertijd bekruipt me ook de gedachte dat iemand hier op slimme wijze de situatie van zijn moeder uitbuit om er veel geld aan te verdienen. Dat moet wel met zoveel activiteiten rondom het thema. Het krijgt langzamerhand iets van een aandacht- en geldmachine ten bate van de particuliere portemonnee van Hugo, en zijn publieke bekendheid..

En dan verder: de privacy. Als ik de columns van Hugo over zijn moeder goed begrijp, was zij nogal gesteld op het ophouden van haar stand, en dat wordt nu volkomen te grabbel gegooid. Ze kan het zelf niet meer zeggen of er tegen protesteren, maar ze zou het volgens mij nooit goed hebben gevonden om zo publiekelijk in haar bijna nakie vertoond te worden, en haar aftakelingsproces tot ver achter de komma openbaar gemaakt te zien worden.

Ik denk dat al haar kennissen en vrienden zich rot zitten te ergeren aan het te gelde maken door zoon Hugo van zijn moeders lijden, aftakeling en laatste jaren. Ik mag hopen dat mijn nageslacht mij dit nooit zal aandoen, maar daar heb ik geen angst voor.

Hou hier mee op Hugo, en verzin asjeblieft andere onderwerpen om je schrijverstalenten te exploiteren. Dit gaat veel te ver!