Beurtbalkje

Wist je dat het woord beurtbalkje in 1996 is bedacht? Er was hier nog geen gangbare naam voor. Ik wist niet eens dat het überhaupt een naam had. Dat gekke plastic balkje die de boodschappen op de kassaband scheidt. Mocht er nog geen lampje branden, het is dat balkje, waarvan niemand eigenlijk weet wie nou het balkje moet neerleggen. Degene die de boodschappen erop heeft gelegd of degene die zijn boodschappen erop gaat leggen.

Enkele dagen geleden had ik wat huishoudelijke spulletjes nodig en bezocht de Action, want ja, goedkoop enzo. Ik had, zoals de meeste bezoekers van Action herkennen, allemaal onnozele hebbedingetjes in mijn mandje gepropt. Eenmaal bij de kassa aangekomen zag ik een schap met repen chocolade. Met van die driehoekjes. Tolberone! Die kon er nog wel bij. Ik had al mijn boodschappen op de band neergelegd en legde de chocoladereep als laatste erop. De kassamedewerker rekende mijn spullen af en tot mijn verbazing sloeg ze een kek lampje aan die niet van mij was. “Oh, deze is niet van mij” riep ik. Tot mijn verbazing was er geen beurtbalkje (best een grappig woord) neergelegd. Ik keek naar de vrouw achter mij. Het was zo een lief, schattig vrouwtje van een jaar of 78, die van het boodschappen doen, een uitje had gemaakt. Ze moest hard lachen. “O grutjes, ik had die chocoladereep aangezien voor zo’n plastic balkje” riep ze verbaast. Ik lachte met haar mee, zelfs op het gezicht van de norse kassamedewerker verscheen een glimp van een lach. Ik rekende mijn spulletjes af en liep glimlachend met mijn Tolberone slash beurtbalkje in mijn hand de winkel uit.