Anita Pallenberg 1944-2017

Ze is dood. En hij ook. Anita Pallenberg en Hein Verbruggen zijn allebei overleden. Niet de hoofdrolspelers uit hun scene, maar wel belangrijke sleutelfiguren. Beiden hebben op het hoogste niveau gefunctioneerd in de drugswereld, in de wereld van doping, pillen, plasjes en verslaving. Ik typte zojuist nog abusievelijk Anita Pillenberg en dat zijn van die signalen van het onbewuste dat het soms over iets anders gaat dan je denkt. Goed, twee grootheden uit mijn jeugd zijn dood. Hein speelde een grote rol in de wielerwereld zonder te fietsen en Anita was de muze van de Rolling Stones, zonder zelf te spelen. Hoewel, ze zingt wel mee in het zo prachtige koortje van Sympathy for the Devil: whoo, whoo, whoo, whoo! Pleased to meet you… hope you guess my name.

Anita raakt in Hamburg bevriend met Brian Jones, oprichter en destijds leider van de Rolling Stones en niet de drummer zoals de Volkskrant vandaag schrijft. Die redacteuren worden ook steeds jonger, maar wij bejaarden weten wel beter. Charly is de drummer. Maar goed. Brian wordt uit de band gezet en overlijdt in 1969 en Antita is inmiddels al overgestapt naar Keith Richard en krijgt met hem drie kinderen, waarvan de jongste overlijdt aan wiegendood. Dat is al genoeg drama in een leven. Verder is ze volgens Keith ook nog even met Mick, maar zelf ontkent ze dat altijd. Ziedaar het oprechte leven van de ware groupie. Een meisje dat droomt van de jongens van de band en die de plek verovert waar alle meisjes jaloers op zijn. En de jongens zijn jaloers op de Stones, want met zo’n groupie wil iedereen wel in de band spelen.

Anita heeft ook nog serieus geacteerd in Barbarella, van Roger Vadim geloof ik en in ieder geval samen met Mick Jagger in de film Performance, van de song Memo from Turner. Van Hein Verbruggen heb ik begrepen dat hij alles heeft ontkend, dus daar valt verder niet zoveel over te zeggen.

Ate Vegter, 15 juni 2017

voor alle verhalen:
www.atevegter.wordpress.com