Zullen we gewoon normaal doen?

Sylvia Peters 22 mei 2017

Volgens sommigen veranderd de samenleving erg snel en moeten we ons aanpassen. Dus gaan we de hele boel op zijn kop zetten? Of misschien is het meer de vraag: ‘wat gaan we op ons kop zetten?’ Dus kom op dan maar, laten we het eens proberen…

Ik zou als eerste willen voorstellen om iedereen die het Hare Krishna aanhangt, gewoon mag werken als treinconducteur in zijn traditionele outfit. De vrolijk gekleurde gewaden, wapperend op de perrons brengen de treinreizigers vast in een gezellige stemming. Dat kleine staartje op het kaalgeschoren hoofd kan in ieder geval niet tussen de treindeuren vast komen te zitten.
Dan zou ik zeggen dat iedere Jood die graag een keppeltje draagt in verband met het geloof, dit ook gewoon als piloot moet kunnen doen. Het is voor sommige passagiers misschien ook prettig om te weten dat je in een vliegtuig stapt met een Joodse piloot.

De brandweer, die kan ook wel wat aanpassingen gebruiken. Is het een idee als die stoere brandweerjongens het logo van hun favoriete voetbalclub op hun jas laten drukken? Het kan alleen lastig zijn als je als 010-fan een brandje in 020 moet blussen. Of let men daar dan niet zo op?
De chirurg in zijn steriele pak, die eigenlijk een fervent nudist is, zou natuurlijk ook gewoon bloot moeten kunnen werken. Een steriele douche, mondkapje voor en snijden maar…
De tulband die de haren van de mannen bij het Sikhisme verborgen houdt, staat ook prima bij een ME’er. Misschien wat lastig als ze een helm op moeten om ze tegen de stenen gooiende idioten te beschermen, maar kom op… Dan passen we toch ook die helm even aan?

O ja, dan hebben we natuurlijk nog de moslim agentes die graag hun hoofddoek op willen houden bij hun uniform. Of de mensen die in een chador of kaftan op de fiets de post willen bezorgen. Laten we ook over de niqab niet moeilijk doen. Wat maakt het uit als de kokkin dit draagt, als ze maar geen vlam vat.

Of doen we gewoon normaal en zorgen we dat mensen in bepaalde beroepen een uniforme uitstraling hebben ongeacht hun geloof, afkomst of voorkeur? Meestal creëert een uniform herkenbaarheid en ook een gevoel van verbondenheid. En als er iets is wat we in deze ‘snel veranderende samenleving’ goed kunnen gebruiken, dan is het die verbondenheid wel. Dus laten we alles maar gewoon houden zoals het nu is.