Zoon

Achttien jaar geleden was ik zwanger. Ik had al een dochter en stiekem hoopte ik op nog een meisje. Ik kom uit een meidengezin, zag mezelf als een echte meisjesmoeder en had ook weinig met jongensdingen als auto’s en voetbal.
Alhoewel ik in Rotterdam geboren en getogen ben en op een steenworp afstand van de Kuip woon, ging het in 1999 dan ook totaal langs mij heen dat Feyenoord kampioen werd.

Ik kreeg een zoon, geboren in het Clara ziekenhuis, pal naast de Kuip. Deze zoon ontpopte zich tot een enthousiast voetballiefhebber en grote fan van Feyenoord. Hij weet zoveel van zijn kluppie en de voetballers en praat hier ook graag en vaak over. In één zin weet hij elk gesprek, waar het ook over gaat, op voetbal en Feyenoord te brengen. Tot groot verdriet van mijn dochters, die het ook leuk vinden om het eens over iets anders dan Feyenoord te hebben. Helaas voor hen delven zij vaak het onderspit, zeker in het weekend.

Inmiddels weet ook ik aardig wat over Feyenoord, gewoon door te luisteren naar de verhalen van mijn zoon. Elke week volg ik Feyenoord en leef ik mee met inmiddels ook mijn club. Als je iets leert als Feyenoordfan, is het wel omgaan met tegenslagen. Dat hadden wij als gezin en zeker ook mijn zoon wel nodig. Hij heeft in zijn jonge leventje al het nodige te incasseren gehad. Door een spierziekte kan hij zelf niet voetballen en heeft hij heel wat keren op de operatiekamer van het Sophia kinderziekenhuis gelegen. Ook dan hield Feyenoord hem op de been.
Toen hij op de basisschool zat, ging hij met het Sophia voor het eerst naar een wedstrijd van Feyenoord. Dat wakkerde zijn liefde nog verder aan. Hij volgt alles van zijn club. Ook al zat het hem tegen qua gezondheid en kon hij niet wat zijn vrienden wel kunnen. Ook al ging Feyenoord niet zo lekker, wat hij toch vaak heeft meegemaakt. Hij bleef optimistisch en putte kracht uit Feyenoord. Voor zichzelf en voor de club. Niets is sterker dan dat ene woord…

En nu, voor het eerst in het leven van mijn zoon, is Feyenoord weer kampioen. Wat een seizoen, wat een ploeg en wat fantastisch om dit mee te maken. Samen met mijn enige zoon, door wie ik ook de echte Feyenoordliefde ben gaan voelen.
Dank je wel, Feyenoord. Dank je wel, lieve Tim!