Vrijheid

monia ouchani 4 mei 2017

“Ons jaar, vreest minuten waar dagen weken vliegen”

De laatste dag van de week begon met een nieuwe jaar.

Een jaar waarin de liefde en de haat in gevecht zullen raken met de tong als zwaard.

Een jaar waarin de geboorte en de dood elkaar passeren met een traan.
We nemen afscheid van levens die we ontvingen om vervolgens te laten gaan.

Een jaar waarin relaties vijandigheden tonen, goede vrienden zullen transformeren tot schimmen, onherkenbaar, vaag en koud.

Een jaar waarin ontslagen zullen vallen, grote ketens verdwijnen uit de winkelstraat.
Surfend op het net zorgen wij allen voor een faillissement, winkelend sluiten wij hun deuren, zodat zij met pijn en moeite opnieuw moeten solliciteren.

Een jaar waarin politieke debatten de samenleving laten twijfelen over gouden bergen die een dal van tranen huilen om guldens die euro’s slaan tot verslagen koppen.

Een jaar waarin racisme ons land verdeelt en discussies zwarte hokjes kleuren en de gekleurde diversiteit het wit met een doorn steekt.

Een jaar waarin vluchtelingen zeeën graven om te zullen aarden op de plek die hun met de nek aankijkt.

Een jaar waarin de westerse kapitalisme armoede zaait en zal klagen over karige oogsten, die zullen zwijgen over de macht die puurheid misbruikt.

Een jaar waarin campagnes smeken om een lieve daad en wij de ogen van de honger zullen zappen naar een ontspannende film die aan ons geweten knaagt.

Een jaar waarin zorgstelsels ons ketenen aan fabrieken die fijn gedrukte poeders zullen strooien in ons maag.

Een jaar waarin het schoonheidsideaal giftige injecties zal lachen om een gezicht die de ouderdom vervloekt en de jeugd bekritiseert op straat.

Een jaar waarin foto’s volgers delen die nieuwsgierig je leven struinen en soms getackeld worden door je liefde of je levenslessen die hun raam tot een blinde muur beslaat.

Een jaar waarin ik moet stilstaan bij mijn dubbele nationaliteiten en moet kiezen tussen de landen die me beide als vreemdeling bestempelen en mijn komst als een tijdelijk bezoek het land uitzwaait.

Een jaar waarin de vrijheid weer in de kinderschoenen staat en leert lopen naar de toekomst waar de leeuw in zijn nakie onze warmte tot een tulp graaft.

Een jaar waarin de vrije meningsuiting niet mag pesten en het respect voor elkaar als een vlag mag waaien door de harten van het kwaad.

Vrijheid is een jaar liefde, als je elke minuut van je leven beseft, dat we allemaal geboren zijn om te leven en alle aanslagen opgeëist zullen worden door zieke geesten