TENA Lady

Ik heb koorts. Het zeurt in het lijf. De buik is ook niet optimaal. Het is momenteel meer zuchten en kreunen dan lichtvoetig door het leven wandelen.
Meer mensen in mijn omgeving hebben er last van. Dat leidt soms tot lange gesprekken over hoe het is om koortsig te zijn. Andere gesprekken zijn vrij kort: ‘heb jij er ook last van? Ja, maar ik wil het er verder niet over hebben.’
Het zeurt al weken onder de oppervlakte. Zondagavond dacht ik, na een stevige koortsaanval, er vanaf te zijn. Maar door omstandigheden bleek het nog een weekje langer te duren.
Met het hoofd onder de dekens liggen is geen optie. Het is namelijk overal. Je leest het in de krant. Ziet mensen met verhoging over de Coolsingel strompelen. Ik heb mijn heil al gezocht op het internet. Niet dat ik daar een wondermiddel verwacht te vinden, maar wel gelijkgestemden met hopelijk goede tips. Maar zondag ben ik er vanaf. Dan wacht euforie of de pest. Alles beter dan je koortsig voelen en er niets aan kunnen doen.
Kampioenskoorts. Als Feyenoordsupporter heb je daar niet veel ervaring mee.

Ik werd gisteren gebeld door een optimistische Kameraad. Of ik al bij de drogist was geweest. Koortsachtig zocht ik een verband tussen het hopelijk aanstaande kampioensfeest en de drogisterij. Alsof je geblinddoekt een penalty neemt vanaf 11 meter. Condooms? Nee, voor de TENA Lady. Ik liet het woord een aantal keer over de tong rollen. Maar mijn hersenen blokkeerden volledig. Ja, voor maandagochtend. Aangezien mijn buik en hart niet verder durven te kijken dan zondagmiddag half drie begon er nog steeds geen lampje te branden.
De doorgewinterde supporter legde me het nog eens geduldig uit. Als je maandag al om 08.00 uur op de Coolsingel staat voor de huldiging dan kan je met geen mogelijkheid het vak uit voor een toiletbezoek. Met de TENA Lady kan je het lekker laten druppelen om de boel te ontlasten. Verdwaasd schreef ik het woord met grote letters op mijn boodschappenlijstje. Het blijft wennen dat kampioenschap.