Pet en hoofddoek

‘Deze suggestieve vraag had ik wel verwacht. Die discussie is al eerder gevoerd.’
‘Het is toch hetzelfde?’
‘Natuurlijk niet.’
‘Wat is dan het verschil?’
‘Allereerst, we zijn het gewend en ten tweede, je ziet een kruisje of een davidster nauwelijks als het onder het uniform wordt gedragen.’
‘Dat zeg jij.’
‘Ja, dat zeg ik.’
‘De politie komt anders zelf met het idee.’
‘Haal je de koekoek, ze komen agenten tekort. Ik zie het al: een hoofddoek met een pet erop. Of andersom. Het moet toch niet gekker worden.’
‘Je hebt het zelf over gewenning.’
‘Klopt. Maar dit went nooit. Een neutrale uitstraling van de politie. Zo willen wij dat.’
‘Wij?’
‘Inderdaad. Wij. Geen uitzonderingen, behalve voor eenheden die onherkenbaar moeten blijven.

De Rotterdamse politie heeft bij een sollicitatieprocedure kandidaten met een migratie-achtergrond en vrouwen voorgetrokken, schrijft het AD. Pure discriminatie!’
‘Ja, maar wel positieve.’
‘Discriminatie kan nooit positief zijn. Discriminatie betekent uitsluiting. Dat zit in het woord opgesloten. Vergelijkbaar met participatiemaatschappij: in “maatschappij” zit al participatie verweven.
Overigens niet iets nieuws: in de jaren 80 van de vorige eeuw, stond er al in het vacaturekrantje van de gemeente Amsterdam: “Bij gelijke geschiktheid genieten vrouwen en minderheden de voorkeur.” En daar kun je alle kanten mee op.’
‘Teletekst discrimineert ook.’
‘Hoezo?’
‘In de kop staat “allochtoon” terwijl er in de tekst over “kandidaten met een migratie-achtergrond” wordt gesproken.’
‘Het zijn toch ook allochtonen. Net zoals ik een allochtoon ben, en geen “Nederlander zonder migratie-achtergrond”. Beide woorden staan gewoon in de Van Dale. Het is maar hoe je het uitspreekt; c’est le ton qui fait la musique.’
‘Het is raadzaam dat politieagenten met duidelijke kenmerken van een migratie-achtergrond optreden in bepaalde… nou, je weet wel… probleemwijken. Die kunnen beter met die probleemjongeren van dezelfde etniciteit als zij omgaan.’
‘Waarom die uitzonderingen? Moet je raddraaiers beter begrijpen? Iedereen heeft zich toch aan de wet te houden? Bovendien, dan stigmatiseer je weer. En dat mag toch ook niet: zeggen waar het op staat, benoemen zoals het is? Voordat je het weet sta je voor het hekje… Kijk maar naar Geert!
Uniformiteit en herkenbaarheid, daar gaat het om. Anders hoeft een politieagent geen uniform te dragen.
Fijn weekend, Jesse. Wie weet lukt het bij een volgende formatie.’
‘Ik denk het niet, Mark.’