Mag ik met je trouwen?

Juf, wil je met me trouwen?
Het zal op of omstreeks 4 mei 1959 zijn geweest. Ik weet dat niet precies meer, maar ik werd vier jaar en werd daarom geacht de kleuterschool te gaan bezoeken. Sterker nog: dat móést zelfs. Mijn moeder bracht mij. Ik was thuis wel redelijk voorbereid op hoe het er op de kleuterschool aan toe zou gaan. Jongens in de autohoek en meisjes in de poppenhoek en verder eveneens een volkomen celibataire gescheidenheid voor wat betreft de omgangsregels op het schoolplein. Nadat mijn moeder mij had gebracht draaide zij zich om en liep zij bij de kleuterschool vandaan, terwijl ik in een tamelijk geestelijk verwarde gesteldheid achterbleef.

Tijd om een strategie te bepalen. Ik was niet het slimste jongetje van de klas. Ik was wel het kléínste jongetje van de klas. Ik richtte mij volledig op de kleuterjuf, nadat ik had vastgesteld dat ik door mijn moeder als het ware verlaten was, dan wel gevoelens van soortgelijke aard had gekregen. Naar mijn stellige overtuiging zou ik met de juf trouwen en wellicht zelfs kinderen met haar krijgen hoewel dat laatste mij niet helemaal helder meer voor de geest staat, maar dát terzijde.

Na enige tijd kwam het bericht dat mijn kleuterjuf zou gaan trouwen en dat bericht bevestigde natuurlijk mijn voornemen. Ik moet wel de allergelukkigste mens op aarde zijn geweest nadat ik hoorde dat ook de juf wilde gaan trouwen. Pas veel later hoorde ik met wíé.

Ondanks de zachte drang die op mij werd uitgeoefend om toch vooral mee te gaan naar de receptie ter gelegenheid van het huwelijk van de juf, weigerde ik dat pertinent. Heel stoer hield ik mijn conceptionele liefdesverdriet vóór mij en ik heb dan ook in het openbaar níét gehuild. Ik heb níét gehuild van boosheid vanwege de man die mijn kleuterjuf kaapte, maar ik verzeker u dat mócht ik hem ooit nog eens ontmoeten, ik een pittig gesprek met hem níét uit de weg zal gaan. Ik ben al bíjna achtenvijftig jaar moed aan het verzamelen dus dat belooft nog wat. Ik houd u op de hoogte …
Juf, wil je met me trouwen?
Hartelijke groet,
Hans Oud.