Decentralisaties

Politiek Den Haag denkt dat we paarden zijn en dat ze ons kunnen berijden. Ze sturen ons de hindernisbaan op en verwachten dat we daar nog succes oogsten ook nog. Voor de goede orde: ik heb het over het door het Rijk in de ruif gesmeten ‘goedkopere hooi’, dat de, in hun optiek, volgzame werkpaarden moeten vreten, te weten: de decentralisaties.

Het Rijk kleed de gemeente hiermee uit. Het is gewoon een bezuiniging, laat u niets wijsmaken. Het Rijk trekt echter nogal een grote rijbroek aan, en een rijpetje ontbreekt nog. Ze zadelen gemeenten op met taken die zij niet goed aankunnen. De ombudsman weet er over mee te praten, de link hieronder, is maar een van vele die makkelijk te vinden zijn:
https://www.nationaleombudsman.nl/onderzoeken/2017035-onderzoek-naar-kl…

Het Rijk meent echter vast in het zadel te zitten. Ze rijden door. Ze slaan ons met ‘een rijzweepje’, alles om de oren. Die drang om te bezuinigen, lijkt een soort van masochistische obsessie. Lijkt een voorspel tot chaos, waarbij ze gemeenten, hoe je het ook wend of keert, te grazen nemen.

Toegegeven, op onderdelen lopen zaken. Uiteindelijk, hoe je het ook wend of keert, staat een gemeente, althans op papier, dichter bij de burgers. In principe is dan de gedachte dat zij die dichter bij de burgers staan, beter weten wat er moet gebeuren, niet echt gek. Maar dan moet er, om te beginnen, buiten ‘goed hooi- ook voldoende haver’ in de ruif gedaan worden. Als de gemeente daarover steigert, hinnikt het Rijk.

Het Rijk lijkt doelbewust op een blind paard te wedden, maar een paard achter de wagen spannen, dat levert nooit veel op.