De geboorte van een vegetariër

Hilko Timmer 12 mei 2017

We moesten naar oma, want die wist hoe het moest. Ze was boerin geweest. Ze woonde in Brunsting, een klein boerendorpje. Dat was te ver om te lopen. Mijn broer had net zijn rijbewijs en ik was niet bang voor dode kippen, dus gingen we samen met de auto. Een plastic tas met twee koploze kippen op mijn schoot en Gert achter het stuur.
Oma stond ons op te wachten. Ze waggelde voor ons aan de bijkeuken in.

‘Eerst slachten,’ zei ze. ‘Dat moet zo snel mogelijk gebeuren.’

Ik gaf haar de tas. Ze haalde de kippen eruit en dompelde ze onder in een emmer heet water. Oma begon behendig de veren eruit te trekken. Ze neuriede er een wijsje bij. Steeds dezelfde vier tonen. Het leek een beetje op het geluid van een ambulance, maar ze kon veel mooier zingen dan een sirene.

‘Begin jij maar met die andere,’ droeg ze me op. Ik trok hard aan de veren.

‘Harder trekken!’ riep oma.

Haar kip was al kaal. Ze liep naar de keuken en kwam terug met een groot mes. Niets bijzonders, gewoon het mes waar ze ook altijd de ham mee in dikke plakken sneed. Mijn kip had bijna een kale buik. Dat ging oma iets te langzaam en ze hielp me met de rest.

‘Zo, nu is het niet moeilijk meer,’ zei oma toen ook alle veren van mijn kip op de vloer lagen.

‘Gert,’ riep ze naar mijn broer, ‘houd jij die poten even vast!’

Met duim en wijsvinger pakte Gert de poten vast. Hij wende zijn hoofd af en al kwam er geen geluid uit zijn mond, ik wist dat hij vloekte. Oma hoorde het ook, maar neutraliseerde de godslastering met haar bekende viertonige deuntje en sneed de kip behendig open.

‘Gadverdamme!’ schreeuwde Gert uit en liet meteen de kippenpoten los.

‘Dat zijn de darmen,’ vertelde oma en even later zaten de twee kippen weer in de plastic zak, maar nu zonder alles dat niet lekker was.
We hadden nog warme chocolademelk kunnen krijgen als Gert niet had groepen:

‘We moeten naar huis!’

Oma zwaaide ons uit. Gert zag het niet meer. Hij zette de auto haastig in beweging. Mijn deur klapte het laatste stukje vanzelf dicht.
Die avond aten we kip. Behalve Gert. Hij lustte alleen kip uit de winkel, want die was nooit geslacht.