Da’s pech, fiets weg!

Dagelijks worden er in Nederland zo’n 311 fietsen gestolen. De kans dat je fiets gejat wordt is groter dan het winnen van een leuke prijs in een loterij. Het overkomt iedereen wel eens in zijn of haar leven. Zo ook mijn dochter onlangs.

Verontwaardigd en verdrietig belde ze me op om te vertellen dat haar mooie fijne fiets van anderhalf jaar jong, weg was. Gestolen uit de fietsenstalling. Ik herken het gevoel. Het gevoel van boosheid en verdriet. Dat iemand zich jouw fiets toe eigent. Ongevraagd. Jou achterlatend met een rotgevoel. En dan hebben we het nog niet over het gedoe wat er bij komt kijken. Hoe kom je nu thuis? Hoe doe je aangifte? Hoe kom je aan een nieuwe fiets?

Wij zagen een lichtpuntje. Er hingen camera’s bij de fietsenstalling. Op verzoek van de politie zouden de beelden vrij gegeven worden. Vol goede moed deden we aangifte. Na een week kregen we een terugkoppeling. Er werd geen onderzoek opgestart naar de fietsdieven. Het heeft een te late prioriteit. De politie rijdt hen niet in de wielen. De fietsdieven komen ermee weg.

Ik stel mijn dochter maar vooral ook mezelf gerust door te zeggen dat het niet onoverkomelijk is. Het is maar materiaal. Zolang onze gezondheid goed is, kan die fiets ons gestolen worden! Maar je moet oppassen met zulke uitspraken. Want nog geen maand later werd ook mijn fiets gestolen. Ik besloot geen aangifte te doen. De politie besteed geen aandacht aan een relatief jonge fiets met mogelijkheid tot beschikking van camerabeelden van de dieven. Waarom zouden ze dat dan wel doen aan mijn oude fiets. Zonde van mijn tijd. En tijd is geld. Iets dat ik beter kan besteden aan nieuwe fietsen.

Dat de politie geen prioriteit geeft aan het terugvinden van fietsen, kan ik nog enigszins begrijpen. Wat ik niet snap, is dat de politie het vreemd vindt dat er niet altijd aangifte wordt gedaan. Volgens hen houden wij daarmee de diefstallen in stand. Nou wordt ie mooi! Wie hoort het hele gebeuren nou aan banden te leggen? Het blijkt dat veel fietsen gestolen worden om door te verkopen. Al dan niet aan fietshandelaars die het ook weer doorverkopen. Aan mensen waarvan hun fiets is gestolen. Want die moeten toch wat. It’s a never ending story, als je het mij vraagt. It’s the circle of bikes…