Bij ons in de WW

Het was de lente van 2017 en ik, Jacques, sprong van vreugde van de bank en ging al zingend door de kamer “BIJ ONS IN DE WW: ZINGEN WE HELA HOLA HOPSADIEJEE!” Ik was 49 jaar en ik had het helemaal voor elkaar. Ik had een transitievergoeding van een ton van de bank getoucheerd, en nu kwam het, heel stiekem werd de WW weer 3 jaar in plaats van 2. Het laatste jaar werd echter niet door het UWV ingeregeld, maar door een andere organisatie namelijk RAET. Als voormalig ketenprocesmanager wist ik: dit proces gaat mislopen! Ik ging lekker rechts lullen en links vullen en onder het motto “profiteren kan je leren” sprak ik mezelf moed in. Toen ik zag dat mijn vrouw binnen zou komen stopte ik met zingen, ik had haar immers gevraagd om full time te gaan werken aangezien ik ‘maar’ 1900 euro netto per maand WW zou krijgen. Ze was hier schoorvoetend mee akkoord gegaan zolang ik de grootste zorgtaken van de kids op mij zou nemen.

Bij het intakegesprek bij het UWV zeiden ze nog dat het verstandig zou zijn om z.s.m. een nieuwe baan te vinden, want anders zou het daarna steeds moeilijker worden. Ik dacht ja ja, ik krijg toch drie jaar de tijd om te zoeken? De transitievergoeding had ik inmiddels uitermate goed besteed: binnen no time had ik m’n PADI en m’n GVB! Dit wilde ik al jaren: golfen met sigaren en duiken bij de Balearen!
Daarnaast was ik de nieuwbakken voorzitter van de plaatselijke hockeyclub. Zo was 4 keer per maand solliciteren een lachertje. Er waren veel leden met een eigen bedrijf die ik dan mijn cv stuurde in ruil voor een afwijzingsmail. En soms solliciteren op banen waarvan je wist dat het niet zou matchen, zoals die keer dat ik een interview had als autoverkoper. De enige snaar die ik in dat gesprek raakte was de V-snaar hahaha!

Thuis ging het steeds minder lekker. Ik was vaak op de club en kwam dan half bezopen thuis van een vergadering. Ik had de bijnaam ‘Sjakie Steakholdermanagement’ omdat ik zo vaak uit eten ging met commissies. Hierdoor was ik zo dik dat mijn vrouw me Henry Keizer noemde. Toen ik een week erna vroeg of ik naast de tuin haar ook winterklaar moest maken was de relatie onder het vriespunt geraakt.
Inmiddels 3 jaar verder de WW hield op en mijn vrouw vertrok bijna. Overal werd ik afgewezen omdat het gat in mijn cv zo groot als de ozonlaag was. Ze vroegen om zaken als Scrum, LEAN en ITIL. Ik had alleen een GVB en een PADI. Binnenkort zou ik alles kwijtraken, de sociale partners hadden gelijk: Een lange WW-duur dat is pas echt sociaal!