aanwezig

Ook al konden jullie dat niet weten, ik was wel degelijk aanwezig.
In gedachten heb ik de afgelopen weken een boek geschreven, en meerdere berichten voor mijn lieve lezers.

Ik vind het nu tijd om de rollen om te draaien en eerst eens goed te gaan zitten voor mijn grote liefde.
Ik heb het gemist, en toch heb ik het geen ruimte gegund. Ik denk dat het menselijk is om jezelf goed hard tegen te werken.

Pas sprak ik een vriendin, die beaamde dat het lastig kan zijn om te doen wat goed voor je is.
Ze had vier boeken ongelezen terug moeten brengen naar de bieb, omdat haar smartphone het intellect tegenwerkte.

Ik betrap mezelf steeds vaker op slechte eetgewoonten, en vergoelijk het door het als beloning te zien.
Wanneer de weegschaal het iets minder licht opvat, voelt het meer als straf.
Toch stop ik niet hoor, de dropjes staan nu voor me op tafel. De sinaasappels voelen zich vergeten en hebben daarmee wel een punt.

Pas wanneer je geconfronteerd wordt en hard genoeg schrikt, is het tijd voor verandering.
Voor bewuste aanwezigheid.

Tegenwoordig is mijn huishouden uitgebreid met een aantal tropische zwemmers en waterslakjes.
Ze vragen niet veel, en mijn kerel zorgt voor een schoon huisje voor ze. Nou ja, voor de visjes dan.
Toch kunnen ze mijn aandacht grijpen, zoals de kat droomt bij hen te doen.

Allerlei kleuren schieten voor mijn ogen voorbij. Continue druk met hun kleine wereld.
Ik bedoel, 80 centimeter is niet erg groot.
Een rood driehoekje valt uit naar een gelige goedzak.

Wanneer ik naar het aquarium kijk, check ik of iedereen er nog is.
En dan bedenk ik me dat aanwezigheid niet betekent dat je er bewust bent.
Dat het heel goed zou kunnen zijn dat ze zich niet realiseren dat hun bestaan slechts een hoek opvult.
En dat het bijbehorende huisje ook niet bijzonder veel voorstelt.