Zelfs de zee zuchtte
Ben je al bij de notaris geweest? (mompel de mompel) O, was het de advocaat? Die verhalen van jou zijn niet te volgen. De ene keer is het de advocaat en dan weer de notaris. Heeft die leuke broer van jou zijn testament nu al veranderd? (mompel de mompel) Wat zeg je, praat toch eens wat harder!
Ergens aan de Nederlandse kust zat ik uit de wind, in het zonnetje met een lekkere kop koffie plus appelpunt met slagroom en uitzicht op zee. Wat wilde ik nog meer! Wat ik nog meer wilde? Dat die hard roepende vrouw achter ons haar mond dichthield. Zodat mijn mede wandelaars en ik na onze tien kilometer lange strandwandeling met wind tegen, en pootje badend in de ijskoude branding, bij konden komen en in rust genieten van het magistrale uitzicht. In plaats daarvan vielen wij niet met onze neus in de slagroom, maar in een monoloogachtig gesprek waarin we ongevraagd op de hoogte werden gesteld van een familieruzie, met overtuiging geregisseerd door de vrouw achter ons. Om beurten keken we achterom, maar haar zonnebril weigerde onze kant op te kijken.
Waarom wil je broer geen contact meer? (mompel de mompel) Op advies van zijn advocaat, maar dat pik je toch niet? Ik ga mee naar die leuke broer van je, jij durft niks te zeggen. (mompel de mompel) Wie zegt dat ik jou opstook, je broer of zijn advocaat. (mompel de mompel)
Het was onmogelijk die alles overheersende stem te negeren, het was ook de bedoeling dat wij geen woord van het verhaal zouden missen. Toch nog onverwacht stond ze resoluut op en riep over het terras, kom we gaan die broer van jou nu op het matje roepen. Mompel de mompel volgde haar schoorvoetend, getuige haar bange gezicht was ze hier niet blij mee.
Mevrouw schreeuw, dank voor het boeiende uurtje dat u ons bezorgd hebt. Wel jammer dat u ons de rest van het verhaal onthouden heeft, die broer had toch nog wel even kunnen wachten, lijkt mij. Nu blijf ik in het ongewisse of uw mond werkelijk zo groot is of dat u gewoon graag opvalt in gezelschap.
Hoe dan ook, na uw vertrek hebben we nog een hele tijd kunnen genieten van het warme zonnetje en de stilte, we konden het zachte ruisen van de brandingsgolven weer horen, het klonk als een aangename zucht.