Terreur: heeft het nog wel inhoud?

Nieuws is overal. Op je telefoon, computer of nog gewoon in de papieren krant. Dat is over het algemeen negatief nieuws, en mensen accepteren dat. Alleen komt er wel tegenwoordig een fenomeen steeds vaker terug: terreur.

Terreur is al eeuwen oud. Terreurdaden waren altijd sporadisch, groots en met vele slachtoffers. Iedereen weet nog waar ze waren toen 9/11 gebeurde. Ik zelf ook nog, ik werd uit school gehaald door mijn moeder en terwijl we hand in hand naar huis liepen zei ze, "Er is iets heel ergs gebeurd in de wereld vandaag".

Zestien jaar later gaat dit heel anders. Ik kom het lokaal uitlopen waar ik net een hertentamen heb gemaakt en zet mijn telefoon weer aan. Liveblogs, pushberichten, ze gaan allemaal over hetzelfde: truck ingereden op mensen in centrum Stockholm, politie spreekt van terreurdaad.
Een paar dagen eerder kreeg ik vrijwel hetzelfde op mijn telefoon te zien: bom ontploft in metro Sint-Petersburg, politie spreekt van terreurdaad.

Terreur verliest zijn betekenis. Niet zo lang geleden was er een terreurdaad in Londen. Waar ik was toen dat gebeurde? Gossie, ik weet niet eens meer welke datum het was.
Waar ik was toen Brussel aangevallen werd? Ik weet nog wel dat ik dacht dat het steeds dichterbij kwam, maar daar houdt het wel op.

Waar ik was toen Parijs naar de gallemiezen ging en dat iedereen voortaan oplet waar de nooduitgang is in een concertzaal? Joh! Ik weet niet eens meer welk jaar dat was…

Terreur heette terreur omdat het iets betekende. Maar velen zullen hetzelfde ‘probleem’ ervaren als ik: het roept geen enkel gevoel meer op. Het is lege informatie. 2 doden, 140 doden, het maakt ons niets meer uit. Het zijn er even weinig.

Weinig? Ja, weinig. Tegenwoordig gebeurt er zoveel, waar dan ook, dat we het weinig doden vinden. Alles is goed als het geen bekenden zijn.

Eerst werden er herdenkingen georganiseerd, nu vallen we over een fout getimede tweet.
Dat is misschien schandelijk, maar het kan ook goed zijn. Het kan een boodschap zijn voor iedereen die van plan is angst, dood en verderf te zaaien.

Wat voor boodschap?

Lieve toekomstige aanslagplegers,

Het doet ons niets meer, jullie zaait geen angst. Wel dood, dat is logisch. Wel verderf, als iemand een slachtoffer kent.
De rest legt jullie acties naast zich neer.
Jullie maken niemand meer bang, omdat je actie net zo veel betekent als die mosterdvlek op je schone overhemd: balen, maar morgen weer vergeten.

Groetjes,

De bevolking